Zainstaluj aplikację Palestra na swoim urządzeniu

Palestra
11-12/2015

Kapliczka na Jaszczurówce w Zakopanem Fot. Adam Brzoza

Pełny spis treści

Prawo restrukturyzacyjne z perspektywy przedsiębiorcy w kryzysie finansowym
  • Patryk Filipiak
Nowa ustawa – Prawo restrukturyzacyjne wchodzi w życie z początkiem 2016 r. Już obecnie wzbudza pewne emocje w środowisku prawniczym. To dobrze, że trwa dyskusja. Już dziś widzimy, że niektóre nowatorskie rozwiązania będą wyzwaniem dla organów stosujących prawo. Warto jednak wziąć pod uwagę, że jakkolwiek podstawowymi użytkownikami nowych przepisów będą sędziowie, doradcy restrukturyzacyjni i pełnomocnicy profesjonalni, to ustawa ma służyć przede wszystkim przedsiębiorcom: zarówno dłużnikom, jak i wierzycielom. Warto przyjrzeć się nowej regulacji z perspektywy ochrony praw uczestników obrotu gospodarczego. Ramy tego opracowania pozwalają nam spojrzeć na proponowane zmiany przez pryzmat interesu przedsiębiorców będących w kryzysie finansowym.
Prawo restrukturyzacyjne – kilka uwag krytycznych o nowej ustawie
  • Monika Strus-Wołos
W dniu 15 maja 2015 r. uchwalona została ustawa Prawo restrukturyzacyjne. Ustawa jest podpisana przez Prezydenta i wejdzie w życie od dnia 1 stycznia 2016 r., z wyjątkiem przepisów o Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości, który zacznie funkcjonować dwa lata później. Jest to ustawa, która znacząco zmienia regulacje mające na celu oddłużenie przedsiębiorców, a ponadto wprowadza na rynek prawa gospodarczego nowy zawód.
Umowa donatio mortis causa w świetle proponowanych zmian Kodeksu cywilnego
  • Michał Majewski
Od wielu lat trwają intensywne prace nad nowym kształtem Kodeksu cywilnego. Niestety trudno jest się doszukiwać zmian dotyczących spadków, a przede wszystkim zmian odnoszących się do dysponowania majątkiem na wypadek śmierci. W związku z powyższym czy aktualny stan prawny w tym zakresie uznać należy za przestarzały? Nie do końca, jednakże na pewno daleki jest od społecznych oczekiwań oraz wyzwań stawianych przez współczesny obrót prawny. Wyrazem powyższego było przygotowanie projektów o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw – druk sejmowy nr 2116 z 29 maja 2009 r. oraz druk sejmowy nr 4124 z 7 marca 2011 r., których celem było wprowadzenie do polskiego prawa cywilnego instytucji darowizny na wypadek śmierci. Czym jest przedmiotowa instytucja donatio mortis causa? Otóż definiuje się ją jako umowę, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do nieodpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. To umowa obligacyjna, jednostronnie zobowiązująca, przysparzająca, kauzalna, zawierana inter vivos, której skuteczność może zostać uzależniona od warunku lub terminu.
Darowizna na wypadek śmierci – wybrane zagadnienia na tle uchwały Sądu Najwyższego z 13 grudnia 2013 r. III CZP 79/13
  • Michał Niedośpiał
Sąd Najwyższy w uchwale 3 sędziów z 13 grudnia 2013 r., III CZP 79/13, stwierdził, co następuje: „Dopuszczalne jest zawarcie umowy darowizny na wypadek śmierci, jeżeli jej przedmiotem są konkretne rzeczy lub prawa, a umowa nie jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego” (teza). W niniejszym opracowaniu zostaną przedstawione tylko niektóre, wybrane zagadnienia prawne darowizny na wypadek śmierci (donato mortis causa), dalej w skrócie: d.m.c., na tle tej uchwały SN.
Problematyka autorskich roszczeń majątkowych o zaniechanie oraz o usunięcie skutków naruszeń w przypadku naruszenia praw do utworu architektonicznego
  • Piotr Piesiewicz
Problematyka prawnoautorskich roszczeń z tytułu naruszeń praw autorskich do utworu architektonicznego nie była do tej pory przedmiotem szerszego zainteresowania literatury. Z niewiadomych przyczyn problem ten, mający niezwykłą doniosłość praktyczną, był niedostrzegany. W literaturze natomiast niejednokrotnie były podnoszone kwestie związane z istotą utworu architektonicznego, podmiotem uprawnionym z tytułu autorskich praw do utworu architektonicznego, prawem do integralności utworu architektonicznego, form jego wyrażenia czy też możliwości wprowadzenia zmian w projekcie architektoniczno-budowlanym. Wspomniana problematyka stanowi przedmiot niniejszego opracowania, jednakże poruszenie jej będzie zagadnieniem wstępnym do opisania, kiedy i na jakich zasadach podmiot uprawniony z tytułu autorskich praw do utworu architektonicznego może skorzystać z roszczeń sprecyzowanych w art. 79 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 z późn. zm.) (pr. aut.). Temat artykułu zdeterminował zakres zainteresowania, który będzie przedmiotem poniższych rozważań. W konsekwencji autor w pierwszej kolejności skupił się na określeniu: czym jest utwór architektoniczny, jakie roszczenia przysługują podmiotowi uprawnionemu z tytułu praw autorskich do utworu architektonicznego oraz kiedy i w jakich okolicznościach uprawniony może skorzystać z roszczeń określonych w art. 79 ust. 1 pkt 1 i 2 pr. aut.
Reguły wyłączania wielości ocen a konstrukcja idealnego zbiegu czynów zabronionych (przestępstw lub wykroczeń)
  • Jarosław Majewski
Do zajęcia się tytułowym zagadnieniem – czytelnicy lepiej zorientowani domyśliliby się tego zapewne i bez wyraźnej deklaracji z mojej strony – zainspirowała mnie uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z 24 stycznia 2013 r., I KZP 19/12, podjęta na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, złożony na podstawie art. 60 § 1 ustawy z 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym, w której postawiono kontrowersyjną i niewątpliwie wartą krytycznej analizy tezę, że reguł wyłączania wielości ocen „nie stosuje się (…) w razie idealnego zbiegu czynów zabronionych, o którym mowa w art. 8 § 1 k.k.s.”. .
Zgwałcenie kazirodcze
  • Radosław Krajewski
Ustawą z dnia 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Kodeks karny wykonawczy, ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw zmieniono m.in. art. 197 Kodeksu karnego z dnia 6 czerwca 1997 r. , wprowadzając w jego § 3 dwa nowe typy kwalifikowane przestępstwa zgwałcenia, tj. zgwałcenie małoletniego poniżej lat 15, określane jako zgwałcenie pedofilskie, oraz zgwałcenie wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, a więc zgwałcenie kazirodcze. Wraz ze zgwałceniem zbiorowym czyny te stanowią zbrodnie, gdyż są one zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3, zgwałcenie zaś w typie podstawowym z art. 197 § 1 k.k., gdy sprawca przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, zagrożone jest karą pozbawienia wolności od lat 2 do 12, a gdy działając w taki sposób, doprowadza on inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8, co przewiduje art. 197 § 2 k.k. Zgodnie z art. 197 § 4 k.k. jeżeli sprawca czynu określonego w § 1–3 działa ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5. Nowelizacja ta weszła w życie z dniem 8 czerwca 2010 r.
Dochodzenie odszkodowania przez cudzoziemców z tytułu niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania
  • Michał Błoński
Brak istotnych ograniczeń w przemieszczaniu się ludności, w tym zniesienie kontroli granicznej w Unii Europejskiej, powoduje, że popełnianie przestępstw przez obywateli państw obcych nie jest zjawiskiem wyjątkowym. Na tych obszarach z kolei, gdzie nie została zniesiona kontrola graniczna, w dalszym ciągu występuje tzw. przestępczość graniczna, związana m.in. z obrotem transgranicznym (przemytem narkotyków, samochodów)A. J. Szwarc, J. Piskorski, Przestępczość cudzoziemców w Polsce, (w:) Przestępczość przygraniczna. Postępowanie karne przeciwko cudzoziemcom w Polsce, red. A. J. Szwarc, Poznań 2000, s. 11–25. , przestępstwami i wykroczeniami akcyzowymi, ale też przestępczość pospolita, gdzie sprawcami są też cudzoziemcy.
Projekt Strategii Adwokatury
  • Maciej Gutowski
  • Piotr Kardas
Realizując powinności nałożone przez Naczelną Radę Adwokacką, czujemy się zaszczyceni, mogąc w imieniu powołanego przez NRA Zespołu ds. Strategii AdwokaturySkład Zespołu: adw. Rafał Dębowski, adw. Anisa Gnacikowska, adw. prof. Jacek Giezek, adw. Jerzy Glanc, adw. Paweł Gieras, adw. Bartosz Grohman, adw. prof. Maciej Gutowski (przewodniczący Zespołu), adw. prof. Piotr Kardas, adw. prof. Piotr Kruszyński, adw. Roman Kusz, adw. Jacek Trela, adw. Dariusz Wojnar, adw. Jerzy Zięba, adw. Andrzej Zwara (opiekun Zespołu). przedstawić Państwu roboczy Projekt Strategii Adwokatury na następne dwadzieścia lat. Projekt ten został opracowany według zdefiniowanych dalekosiężnych celów strategicznych oraz służebnych względem nich metod operacyjnych. Rdzeniem projektu są przyjęte założenia strategiczne, ukształtowane w oparciu o wyniki ankiety, na którą odpowiedziało prawie 9 tysięcy adwokatów i aplikantów, wyrażając swoje poglądy w kluczowych dla Adwokatury sprawach. W toku prac nad projektem mogliśmy liczyć na pomoc wielu z Państwa, za co bardzo serdecznie chcielibyśmy wszystkim podziękować. Pomocnych rąk było tak wiele, że nie sposób przedstawić podziękowań imiennych. Jednak szczególne podziękowania chcielibyśmy złożyć na ręce Pana Mecenasa Czesława Jaworskiego, Prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej w latach 1995–2001, Redaktora Naczelnego „Palestry”. Pan Prezes wspierał nas na każdym etapie prac nad Strategią, która tworzyła się w znacznej mierze na łamach „Palestry”, zwłaszcza gdy wydawało się, że dalsze losy Projektu są poważnie zagrożone.
Jak nie zmieniać prawa albo o „nowym nowym” dowodzeniu przed sądem apelacyjnym
  • Antoni Bojańczyk
Zagadnieniu dowodzenia w postępowaniu apelacyjnym miał być poświęcony odcinek 26. cyklu „Pytanie o obronę”. W międzyczasie ukazał się jednak tekst Sędziego SN S. Zabłockiego na ten sam temat. Okazało się przy tym, że pisząc o tym samym, mamy całkowicie odmienne poglądy na sprawę dowodzenia w postępowaniu odwoławczym. Fundamentalnie nie zgadzam się z zaprezentowaną w tekście narracją postępowania dowodowego przed sądem ad quem w procesie karnym.
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 30 października 2014 r., I KZP 19/14*
  • Beata Mik
Teza glosowanego postanowienia brzmi: Jeśli umorzono postępowanie przygotowawcze z powodu braku znamion czynu zabronionego w czynie o kumulatywnej kwalifikacji prawnej, stanowiącym przedmiot postępowania (art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.), to uwzględnienie zarzutu naruszenia prawa materialnego zawartego w zażaleniu na postanowienie o umorzeniu przesądzi o treści rozstrzygnięcia w postępowaniu odwoławczym wtedy tylko, gdy zarzut dotyczy znamion typizujących przestępstwo, którego termin przedawnienia nie upłynął.
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 4 września 2014 r., II CSK 776/13
  • Paweł Izdebski
Teza glosowanego wyroku brzmi: Ogólne prawo majątkowe do zysku konkretyzuje, w wierzytelność przysługującą osobie, która w dniu dywidendy (art. 193 § 1 k.s.h.) legitymowała się ze skutkiem wobec spółki (art. 187 § 1 k.s.h.) określoną liczbą udziałów. Wobec powyższego nie ma żadnych uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że wraz z nabyciem praw udziałowych w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przechodzą na nabywcę wszelkie inne wierzytelności przysługujące zbywcy wobec spółki, której udziały były przedmiotem obrotu.
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 4 września 2014 r., II CSK 478/13
  • Dariusz Michta
Teza glosowanego wyroku brzmi: W razie indosu powierniczego w celu inkasa, służącego wyłącznie interesom indosanta, art. 10 ustawy Prawo wekslowe (dalej: ustawa) nie wyłącza możliwości podnoszenia przez dłużnika wekslowego wobec indosatariusza zarzutów przysługujących mu przeciw indosantowi.
Glosa do uchwały Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z 13 grudnia 2013 r., III CZP 79/2013
  • Iwona Mazurkiewicz
Teza glosowanej uchwały brzmi: Dopuszczalne jest zawarcie umowy darowizny na wypadek śmierci, jeżeli jej przedmiotem są konkretne rzeczy lub prawa, a umowa nie jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Przegląd orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego
  • Zbigniew Szonert
Wyrokiem z 12 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/ Wr 508/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę A. (...) z siedzibą w G. (dalej: spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r.
Trybunał Konstytucyjny o zwierzętach. Rozważania na tle wyroku TK z 28 września 2015 r., K 20/14
  • Michał Jackowski
Wyrokiem z 28 września 2015 r., K 20/14, Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Prokuratora Generalnego o zbadanie przepisów ustawy o ochronie przyrody zawężających, w ocenie wnioskodawcy, odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkody wyrządzone przez dzikie i objęte ochroną zwierzęta. Prokurator Generalny zarzucił, że w sposób arbitralny wprowadzono jedynie odpowiedzialność państwa za szkody wyrządzone przez żubry, wilki, rysie, niedźwiedzie i bobry, w sytuacji gdy ochroną jest objęte wiele innych zwierząt wyrządzających szkody. Trybunał Konstytucyjny uznał, że takie zawężenie odpowiedzialności jest dopuszczalne i zgodne zarówno z zasadą równości wobec prawa, jak i równej ochrony praw majątkowych. Wyrok ten był przyczynkiem do zbadania praktyki trybunalskiej w zakresie odnoszącym się do zwierząt i ich ochrony.
Europejski Trybunał Praw Człowieka – przegląd orzecznictwa (kwiecień–czerwiec 2015 r.)
  • Marek Antoni Nowicki
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Co i jak?
  • Tomasz Tadeusz Koncewicz
Od czasu do czasu (choćby przy okazji ratyfikacji przez Polskę Traktatu z Lizbony, wcześniej na etapie akcesji do Unii) powraca żelazny argument przeciwników procesu integracji powtarzany jak mantra: zaborczy Trybunał Sprawiedliwości (Trybunał) stale nam zagraża, jego sędziowie są w swoich orzeczeniach nieprzewidywalni, pozbawią nas suwerenności, a Konstytucję wszelkiego znaczenia. O ile nie warto odnosić się w tym miejscu do tych nonsensownych tez, wynikających z antyeuropejskich fobii, a czasami niewiedzy, o tyle jednak zawsze warto w sposób rzetelny rozmawiać (także krytycznie) o orzecznictwie sądu europejskiego, tym bardziej że tytuł rubryki w „Palestrze” „Z wokandy Luksemburga” zobowiązuje także do przedstawienia refleksji natury bardziej ogólnej w skali makro, które wychodzą poza bieżące kontrowersje orzecznicze właściwe dla ujęcia mikro. Aby jednak to zrobić, trzeba brać pod uwagę szereg czynników, które decydują o szczególnym miejscu sądu we wspólnotowym porządku prawnym i pozwalają go naprawdę zrozumieć.
Czy osoba będąca inicjatorem postępowania, w którym na etapie administracyjnym wydano decyzję o rozgraniczeniu, ma status wnioskodawcy w postępowaniu przed sądem powszechnym również wtedy, gdy to nie ona, lecz inny uczestnik procedury rozgraniczeniowej zażądał przekazania sprawy sądowi?
  • Ewa Stawicka
Pytanie postawione w tytule może się z pozoru wydać błahe i czysto teoretyczne. W rzeczywistości odpowiedź na nie ma niebagatelne znaczenie dla praktyki w licznych postępowaniach rozgraniczeniowych. Wyprzedzając tok poniższych wywodów, od razu wyjaśnijmy sobie, że ciężar problemu sprowadza się do tego, który podmiot ma uiścić dwustuzłotową opłatę sądową: czy ten, który zainicjował całą procedurę od samego początku, to znaczy żądając rozgraniczenia przed wójtem (względnie burmistrzem, prezydentem miasta), czy raczej inny uczestnik, taki, który skorzystał z uprawnienia zapisanego w art. 33 ust. 3 Prawa geodezyjnego i kartograficznego i po wydaniu niesatysfakcjonującej go decyzji administracyjnej zażądał przekazania sprawy do sądu. Wyświetlmy też zaraz, że trudności rodzić się mogą z reguły nie tyle z przyczyny ciężaru ekonomicznego owej – relatywnie przecież niewysokiej – opłaty, ile ze skutków dla bytu całego postępowania (oraz możliwości skutecznej obrony własnych praw przez stronę niezadowoloną z decyzji wydanej trybem administracyjnym), które mogłyby wyniknąć w wypadku nieuiszczenia wpisu przez „pierwotnego inicjatora” sprawy wtedy, gdyby to on został przez sąd wezwany do uregulowania wyżej wymienionej kwoty i celowo pozostawiłby to wezwanie bez odzewu.
Śmiertelne potrącenie rowerzysty. Śledztwo umorzone. Kto winien?
  • Wojciech Kotowski
Tragiczny w skutkach wypadek miał miejsce w miejscowości W. Zginął rowerzysta. Czy musiał? Śledztwo umorzono bez wyjaśnienia istotnych okoliczności wypadku. W kontradyktoryjnym procesie karnym stronom powinno zależeć w równomiernym stopniu na ujawnieniu prawdy materialnej. W tym postępowaniu oskarżycielowi zabrakło staranności. Tak więc ciężar wykazania nieprawidłowości spoczął na adwokacie, będącym pełnomocnikiem pokrzywdzonej, żony zmarłego rowerzysty. Nie chodzi jednak o wytykanie błędów postępowania, lecz doprowadzenie w drodze najwyższej staranności do słusznego rozstrzygnięcia. Z tej staranności wywiązał się wzorowo, a nawet wzorcowo, doświadczony adwokat, który zaskarżył w całości postanowienie o umorzeniu śledztwa toczącego się w sprawie o przestępstwo z art. 177 § 2 k.k. na korzyść mandantki.
Elita czy zaścianek? Pytanie nadal aktualne
  • Andrzej Tomaszek
Z dużym zainteresowaniem przeczytałem w poprzednim numerze „Palestry” omówienie wyników ankiety, w której nie mniej niż 9 tysięcy członków naszej korporacji wypowiedziało się na temat priorytetów i przyszłości adwokatury (M. Gutowski, C. Jaworski, A. Zwara, Pomiędzy strategią i imponderabiliami, Palestra 2015, nr 9–10). Wyniki ankiety ani mnie nie zaskoczyły, ani nie zdziwiły. Zaskoczył mnie tylko tytuł publikacji, sugerujący istnienie jakiejś rozbieżności pomiędzy rozważaną przez adwokackich decydentów strategią i adwokackim dekalogiem. Takiej sprzeczności przecież nie ma, bo owa strategia to tylko muskający rzeczywistość „lekki przewiew w starych murach”, a nie wstrząs dla systemu.
Brewiarz dyplomatyczny
  • Andrzej Bąkowski
Od kilkunastu lat jestem posiadaczem ciekawej książki Brewiarz dyplomatyczny, wydanej przez Instytut Wydawniczy PAX w 2004 r. z okazji 55-lecia jego działalności. Autorem książki jest hiszpański jezuita żyjący w XVII wieku Baltazar Gracjan (Baltasar Gracián). Stosunkowo niedawno odnaleziono świadectwo urodzenia i chrztu Baltazara Gracjana. Wynika z niego, że na świat przyszedł on 6 stycznia 1601 r. w niewielkim miasteczku Belmonte w hiszpańskiej prowincji Saragossa wspólnoty autonomicznej Aragonia. Książkę z francuskiego wydania przełożył in extenso z oryginalnymi przypisami Bogdan Gajowniczek.
Cisi bohaterowie, wrzaskliwi prowokatorzy – znak, że nadciąga wojna
  • Marek Sołtysik
Pod koniec września 1912 car ogłosił w części Królestwa Polskiego próbną mobilizację. Obwieszczono, że mężczyźni, mieszkańcy Warszawy, Białegostoku, Wielunia w guberni kaliskiej, Makowa Mazowieckiego, Szczucina, Opoczna, Radomia, Piotrkowa i Łodzi mogą być powołani pod broń. 18 października 1912 rozpoczęła się wojna bałkańska: Bułgaria, Serbia, Grecja i Czarnogóra pod patronatem dyplomacji rosyjskiej wystąpiły przeciwko Turcji. Już od pierwszych doniesień o konflikcie i o sytuacji na froncie i w ogóle w „tyglu bałkańskim”, wobec przewagi sprzymierzonych państw bałkańskich, komentatorzy zawodowi oraz kanapowi przewidywali, że konflikt, tylko z pozoru lokalny, osłabiając wpływy Austrii, wzbudza zbyt wiele emocji, by się miał nie przerodzić w rozprawę na linii Rosja–Austro ‑ Węgry.
Pierwsza weryfikacja adwokatów w Polsce Ludowej (1945–1950)
  • Marcin Zaborski
Adwokatura polska w latach 1945–1954 doświadczyła dwóch „akcji weryfikacyjnych”, przeprowadzonych przez nową, komunistyczną władzę. Pierwsza akcja, oparta na przepisach dekretu Rady Ministrów z dnia 24 maja 1945 r. o tymczasowych przepisach uzupełniających prawo o ustroju adwokatury, miała dotyczyć rozliczenia się z okresem okupacji niemieckiej. Trwała w latach 1945–1950. Druga akcja, przeprowadzona na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1950 r. o ustroju adwokatury, zwanej potocznie stalinowską lub kagańcową, miała charakter polityczny i dyskryminacyjny, jej zadaniem było zaś usunięcie z adwokatury osób wykazujących jakąkolwiek niechęć do nowej władzy lub Związku Radzieckiego. Odbyła się w latach 1950–1954. Ta wstępna uwaga jest konieczna, albowiem nawet w opracowaniach naukowych obie akcje weryfikacyjne bywają mylone i przedstawiane jako jeden i ten sam element ustroju adwokatury w Polsce Ludowej. Niniejsze opracowanie dotyczy tylko pierwszej z owych akcji.
Neil Duxbury The Nature and Authority of Precedent
  • Maciej Koszowski
Monografia pt. The Nature and Authority of Precedent, której autorem jest profesor Neil Duxbury, dotyczy szeroko zakrojonej problematyki precedensu sądowego. Co jednak istotne, poza przedstawieniem tradycyjnie wyróżnianych instytucji, jakie wchodzą w skład anglosaskiej doktryny precedensu, jak: distinguishing (wyróżnienie precedensu), overruling (unieważnienie precedensu), ratio decidendi (wiążąca część precedensu) oraz obiter dicta (niewiążąca część precedensu), jej autor podejmuje też kwestie bardziej filozoficzne. Między innymi opisuje rolę, jaką odegrał w kontekście związania precedensem sądowym rodzący się na Wyspach w wieku XIX pozytywizm prawniczy, odnosi się do koncepcji postrzegania precedensu jako powodu do akcji tudzież podjęcia decyzji z wykluczeniem przeprowadzania innych rozważań (ang. a peremptory reason for action/reaching a particular decision) oraz próbuje wyjaśnić to, w jaki sposób precedensy sądowe są obowiązujące (wyróżniając dla tego celu stopniowalne obowiązywanie w odróżnieniu od obowiązywania: „albo tak, albo nie”, jakie jest typowe dla przepisów prawa stanowionego).
Martina Gajdošová, Peter Kerecman Prvéženy v slovenskej advokácii
  • Ewa Stawicka
Nakładem wydawnictwa Słowackiej Akademii Nauk ukazała się w bieżącym roku książka przygotowana przez dwoje autorów, a poświęcona szczególnemu aspektowi historii słowackiej adwokatury, mianowicie dziejom początków wykonywania tego zawodu przez kobiety. Dla polskiego czytelnika miłą okolicznością jest, że przy nakreślaniu europejskiego tła nie pominięto naszej rodaczki, Heleny Wiewiórskiej.
Nowe książki
  • Maciej Kwiek
W serii System Prawa Karnego Procesowego pod redakcją profesora Piotra Hofmańskiego (byłego przewodniczącego Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, sędziego Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze) pojawiła się encyklopedyczna monografia ukazująca sądy i inne organy postępowania karnego w polskim systemie prawnym.
Polsko-niemiecka konferencja „Konsument w Unii Europejskiej – nowe wyzwania i perspektywy” („Konsument in der Europäischen Union – Neue Herausforderungen und Perspektiven”), Poznań, 23–24 kwietnia 2015 r.
  • Marta Budzinowska
  • Żaneta Nowacka
W dniach 23–24 kwietnia 2015 r. odbyła się kolejna, już druga, polsko-niemiecka konferencja naukowa, zorganizowana przez doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UAM. Współorganizatorem ze strony niemieckiej była Katedra Prawa Konsumenckiego Uniwersytetu Bayreuth. W obradach wzięli udział doktoranci i studenci obu Uczelni oraz zaproszeni goście. Spotkanie zostało objęte patronatem Wielkopolskiej Izby Adwokackiej, Okręgowej Izby Radców Prawnych, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Kancelarii Prawnej Rödl & Partner oraz Kancelarii Prawnej Jarzyński & Novak, a także Polsko-Niemieckiego Centrum Konsumentów oraz Fundacji Uniwersyteckiej.
Konferencja naukowa „Najnowsze zmiany legislacyjne, szczególnie w k.p.k. i k.p.c.”, Katowice, 16 maja 2015 r.
  • Dobrosława Tomzik
16 maja 2015 r. w Katowicach odbyła się konferencja naukowa zorganizowana przez Ośrodek Badawczy Adwokatury im. adw. Witolda Bayera, Okręgową Radę Adwokacką w Katowicach oraz Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Obrady odbyły się w auli 5 WPiA śląskiej Alma Mater.
Konferencja naukowa „Intertemporalne zagadnienia nowelizacji Kodeksu postępowania karnego”, Kraków, 19 czerwca 2015 r.
  • Piotr Szczepanek
W dniu 19 czerwca 2015 r. w zabytkowej Sali Refektarz Collegium Wróblewskiego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie odbyła się konferencja naukowa „Intertemporalne zagadnienia nowelizacji Kodeksu postępowania karnego”, zorganizowana przez Katedrę Postępowania Karnego UJ. Wydarzenie to miało charakter wyjątkowy nie tylko z uwagi na ważką tematykę, której było poświęcone, i bliskość dnia 1 lipca, gdy nowelizacja procedury karnej wejdzie w życie, ale przede wszystkim ze względu na udział znakomitych prelegentów i bardzo licznie zgromadzone audytorium uczestników w osobach prawników teoretyków i praktyków różnych profesji, młodych adeptów prawa, aplikantów i studentów.
Posiedzenie plenarne Naczelnej Rady Adwokackiej
  • Andrzej Bąkowski
Z posiedzeń Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej
  • Ewa Stawicka
Prezydium omówiło przebieg spotkania z dziekanami ORA. Następnie podjęto uchwałę nr 83/2015 o wycofaniu przedstawicieli NRA z grupy roboczej powołanej do rozmów z Ministrem Sprawiedliwości dotyczących stawek za sprawy z urzędu i z wyboru jako wyraz pro­testu wobec opieszałości Ministerstwa w załatwianiu tej sprawy.
Jubileusz 25-lecia Niezależnej Czeskiej Adwokatury, Praga, 18 września 2015 r.
  • Ewa Stawicka
Czeska adwokatura obchodzi w tym roku 25-lecie swej niezależnej działalności – za jej początek uznawany jest rok 1990. Uroczyste obchody, z udziałem wielu zaproszonych gości krajowych i zagranicznych, tak ze struktur prawniczych, jak i świata polityki, odbyły się w Pradze 18 września 2015 r.
Racjonalny chrześcijanin
  • Leszek Sokołowski
PT Czytelnikom należą się wyjaśnienia, bowiem pojawienie się w „Palestrze” artykułu fizyka o filozoficznych poglądach, znanego duchownego, jest zdarzeniem równie egzotycznym, jak dla autora opublikowanie swojego tekstu w tym czasopiśmie. Sprawcą tego zdarzenia jest adwokat Stanisław Kłys, prowadzący krakowski Klub Adwokata, który z branżowego klubu, już wcześniej stojącego na wysokim poziomie, uczynił miejsce ważnych wydarzeń kulturalnych i intelektualnych, daleko wykraczających poza środowisko prawnicze.
Znany poeta, choć nieznany adwokat – Franciszek Karpiński
  • Jerzy Korsak
Z okazji 190. rocznicy śmierci jednego z najwybitniejszych przedstawicieli sentymentalizmu w Polsce i zarazem znakomitego poety doby oświecenia, Franciszka Karpińskiego, 16 września 2015 r. w Białymstoku, z którym to miastem poeta był przez wiele lat związany, odbyły się uroczystości rocznicowe. Między innymi staraniem Białostockiego Ośrodka Kultury w starym kościele farnym zorganizowano koncert w wykonaniu Bartosza Izbickiego (organy, fisharmonia, wirginał, portatyw, lira korbowa i gęśle) oraz Męskiego Zespołu Wokalnego Schola Gregoriana Sancti Casimiri i przy udziale Starosielskiego Bractwa Śpiewaczego im. św. Stanisława. Mury starej świątyni, gdzie w roku 1792 odbyło się prawykonanie organowe Pieśni nabożnych Franciszka Karpińskiego, tym razem rozbrzmiały gromkim śpiewem znanych melodii, szczególnie gdy do wspólnego śpiewu włączyli się zebrani licznie na koncercie miłośnicy twórczości poety, sercem związanego z Białymstokiem. Wykonania poszczególnych pieśni przerywane były czytaniem fragmentów prozy z osobistych i intymnych wspomnień poety.
Uroczystość 5-lecia Instytutu Allerhanda
Regulamin urzędowania sądów powszechnych
  • Daniel Reck
  • Aneta Krzemińska
8 lipca 2015 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 czerwca 2015 r. – Regulamin urzędowania sądów powszechnych. Mimo że w porównaniu z uchylonym rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 23 lutego 2007 r. zasadnicza systematyka aktu nie uległa modyfikacji, nowy regulamin wprowadził dość szeroki zakres zmian, podyktowanych przede wszystkim koniecznością usprawnienia pracy sądów oraz maksymalnego ułatwienia obywatelom dostępu do informacji o rozpoznawanych w sądach sprawach.
Pokojowa Nagroda Nobla 2015 dla Kwartetu Dialogu Narodowego z Tunezji, który współtworzy Tunezyjska Izba Adwokatów
80 lat „Polskiego Słownika Biograficznego” – konferencja naukowa
Wniosek NRA o nadanie ulicy imienia adw. Stanisława Mikke pozytywnie zaopiniowany
Adwokaci w Parlamencie RP
Nagroda „Orły Karskiego” po raz szesnasty
Uroczyste otwarcie siedziby Ośrodka Szkolenia Ustawicznego i Współpracy Międzynarodowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w Lublinie
Książka dla dzieci o więźniach pt. Co jest za murem?
Rok Jana Długosza – dziejopisa Polski i… tysiącletniej Adwokatury
  • Janusz Kanimir
Mijający rok 2015 uchwałami Sejmu RP z 5 grudnia 2014 r. ogłoszony został Rokiem Teatru Polskiego – co uczciliśmy w zeszycie nr 9–10, Rokiem św. Jana Pawła II – w dziesiątą rocznicę śmierci, „w poczuciu moralnego obowiązku i głębokiego szacunku wobec postaci, która wywarła tak znaczący wpływ na losy nie tylko naszego narodu, ale i całego współczesnego świata” – oraz Rokiem Jana Długosza, z okazji jego 600. rocznicy urodzin.
„Młoda Palestra” – czasopismo aplikantów adwokackich – nowe otwarcie
18 września 2015 r. podczas Zjazdu Aplikantów Adwokackich zaprezentowana została nowa odsłona czasopisma aplikantów adwokackich – „Młoda Palestra”.
Adwokat Monika Zbrojewska (1972–2015)
Tak mało ją znałem...
  • Jacek Kędzierski
Adwokat Antoni Iwanowski (1912–2006)
  • Cyryl Ratajczak
Adwokat dr Stefan Kosiński (1909–1991)
  • Marian Sadowski

Informacja o plikach cookies

W ramach Strony stosujemy pliki cookies. Korzystanie ze Strony bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza zgodę na ich zapis lub wykorzystanie. Możecie Państwo dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies w przeglądarce internetowej w każdym czasie. Więcej szczegółów w "Polityce Prywatności".