W artykule podjęto próbę oceny funkcjonowania nowej formuły zgody następczej, umożliwiającej wykorzystanie jako dowodu w toku postępowania karnego informacji uzyskanych w ramach kontroli operacyjnej, uregulowanej w przepisie art. 168b Kodeksu postępowania karnego. Autor podsumowuje dotychczasowe wypowiedzi przedstawicieli doktryny prawa, jak i dorobek orzecznictwa sądowego, które od wejścia w życie omawianego przepisu na mocy ustawy z 11.03.2016 r. w znakomitej większości krytycznie oceniają nową regulację, w tym zwłaszcza z punktu widzenia określonych przepisami Konstytucji RP praw i wolności obywatelskich takich jak prawo do prywatności, wolności i tajemnicy komunikowania się. Istotne wątpliwości w zakresie zgodności art. 168b k.p.k. z przepisami prawa budzi zwłaszcza nadanie prokuratorowi, a więc organowi niekorzystającemu tak jak sąd z prymatu niezawisłości, prawa do podjęcia decyzji o zaliczeniu w poczet dowodów informacji uzyskanych w ramach kontroli operacyjnej, które nie były objęte pierwotną zgodą sądu.

Artykuł dotyczy nowelizacji ustawy – Prawo o ruchu drogowym, w której wprowadzono przepisy dotyczące zasad poruszania się hulajnogami elektrycznymi, urządzeniami transportu osobistego oraz urządzeniami wspomagającymi ruch. Autor formułuje uwagi krytyczne pod adresem niektórych przyjętych w niej rozwiązań. Zwraca także uwagę na możliwą do wystąpienia niespójność pomiędzy treścią przepisów a zamiarami ustawodawcy.

W artykule omówiono kwestię korzystania przez kuratora reprezentującego dziecko z zastępstwa aplikanta adwokackiego, jak również ustanowienia przez takiego kuratora pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym oraz ustanowienia substytuta. Analizie poddano różnice pomiędzy zastępstwem adwokata przez aplikanta adwokackiego a ustanowieniem pełnomocnika oraz substytuta. Celem autora jest wykazanie, że wbrew odmiennym wypowiedziom orzeczniczym prezentowanym w sądach powszechnych, nie ma przeszkód prawnych, ażeby adwokat pełniący funkcję kuratora ustanawianego na podstawie art. 99 i n. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego korzystał z zastępstwa aplikanta adwokackiego, jak też by ustanowił pełnomocnika lub substytuta.

Artykuł dotyczy ukazania praktycznych problemów, które mogą zachodzić w związku ze stosowaniem instytucji zachowku. Autor wskazuje, że pogląd o każdorazowym odebraniu osobie wydziedziczonej przymiotu spadkobiercy może nieść ogromne konsekwencje dla postępowania o zachowek. Ponadto wykazuje, że obecny kształt instytucji zachowku może powodować „przypadkowe” rozliczenia a casu ad casum. W podsumowaniu stwierdza, że instytucja zachowku – w obecnym kształcie – zbyt daleko ingeruje w swobodę i wolę spadkodawców, przywołując podnoszone w doktrynie prawniczej propozycje de lege ferenda.

Coraz częściej występujące zarządzanie konwoju towarów w oparciu o art. 67 ust. 1 pkt 5 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej zmusza do określenia jego granic, by nie przybrało ono całkowitej dowolności administracji państwowej. Szczególnie narażone na takie działania są podmioty gospodarcze obracające paliwami płynnymi, które stanowią towar wrażliwy z punktu widzenia walki z uszczelnianiem systemu podatku VAT. Niniejszy artykuł stanowi próbę określenia granic uznania administracyjnego.

Opinie psychologiczne w postępowaniach sądowych budzą obecnie wiele emocji. Są one wykorzystywane coraz powszechniej, ale mimo wydania Standardów opiniowania psychologicznego nadal sporządzane są w sposób wręcz dowolny, indywidualny i prezentują bardzo różną jakość. Jednocześnie niejednokrotnie uznawane są za kluczowe dowody w postępowaniu i często przesądzają o kształcie wydawanych orzeczeń.