W praktyce zdarzają się sytuacje, że adwokat wykonujący zawód pracuje jednocześnie jako pracownik dydaktyczny, np. wykładowca, na wyższej uczelni, tymczasem, jak wynika z poniżej przeprowadzonych rozważań, łączenie wykonywania zawodu adwokata z zatrudnieniem w charakterze dydaktycznego nauczyciela akademickiego prowadzi do bardzo poważnych negatywnych konsekwencji, i to zarówno dla samego adwokata, jak również dla jego klientów.

W orzecznictwie międzywojennym obserwujemy rozbieżne stanowiska co do tego, czy indos nieopatrzony klauzulą pełnomocniczą może zostać uznany za indos pełnomocniczy. Za taką możliwością wypowiedział się Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 26 października 1928 r., sygn. C 1546/28, wskazując, że wobec dłużników wekslowych wierzyciel ma prawo dowodzić, iż dokonany przez niego indos otwarty... (...)

Stanowisko, że pełnomocnictwo ogólne (w przeciwieństwie do pełnomocnictwa rodzajowego oraz szczególnego) nie upoważnia do zaciągania zobowiązań wekslowych, dominuje zarówno w doktrynie, jak i w judykaturze (poniżej zaprezentowana została literatura przedmiotu, jak również orzeczenia). Punktem wyjścia dla naszych rozważań w tej materii będzie wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt I ACa 1273/121 , w uzasadnieniu którego Sąd sformułował tezę, że pełnomocnik musi legitymować się pełnomocnictwem szczególnym do podpisania określonego weksla bądź rodzajowym do zaciągania zobowiązań wekslowych.

W praktyce adwokackiej i radcowskiej zdarza się, że powód, nie będąc pewnym rozstrzygnięcia sprawy przez sąd i chcąc przy tym uniknąć wysokich kosztów procesu w przypadku ewentualnej przegranej, nie występuje od razu z całością roszczenia, lecz z tzw. powództwem na próbę. (...)

W artykule omówiono sprawy związane z zaświadczeniem o doręczeniu wyroku zaocznego lub nakazu zapłaty per awizo. Na wniosek strony sąd na posiedzeniu niejawnym wydaje zaświadczenie stwierdzające, że wyrok zaoczny lub nakaz zapłaty został doręczony pod wskazany adres. Jeżeli dłużnik wskaże, że wyrok zaoczny lub nakaz zapłaty został doręczony pod inny adres niż ten, który został wskazany w postępowaniu egzekucyjnym, to komornik sądowy, na wniosek dłużnika, zawiesza postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego z wyroku zaocznego opatrzonego w klauzulę wykonalności lub na podstawie wydanego nakazu zapłaty albo elektronicznego nakazu zapłaty.

Teza glosowanego postanowienia brzmi: Szkoda w znikomym lub symbolicznym rozmiarze nie uzasadnia prawa do wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Zgodnie z obowiązującym od 8 września 2016 r. nowym brzmieniem art. 767 § 5 ustawy Kodeks postępowania cywilnego (dalej: k.p.c.) skargę wnosi się do komornika, który dokonał zaskarżonej czynności lub zaniechał jej dokonania. Komornik w terminie trzech dni od dnia otrzymania skargi sporządza uzasadnienie zaskarżonej czynności, o ile nie zostało ono sporządzone wcześniej, albo przyczyn jej zaniechania, i przekazuje je wraz ze skargą i aktami sprawy do właściwego sądu, chyba że skargę w całości uwzględnia. O uwzględnieniu skargi komornik zawiadamia skarżącego oraz zainteresowanych, których uwzględnienie skargi dotyczy.

Teza glosowanego wyroku brzmi: W razie indosu powierniczego w celu inkasa, służącego wyłącznie interesom indosanta, art. 10 ustawy Prawo wekslowe (dalej: ustawa) nie wyłącza możliwości podnoszenia przez dłużnika wekslowego wobec indosatariusza zarzutów przysługujących mu przeciw indosantowi.

W wyroku z 3 sierpnia 2011 r., sygn. I UK 16/2011, Sąd Najwyższy wskazał, że w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych od decyzji organu rentowego, w której stronami są spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i członek jej zarządu, spółkę reprezentuje zarząd (art. 201 § 1 k.s.h.). Sąd Najwyższy przyjął, że art. 210 § 1 k.s.h. nie ma wówczas zastosowania. Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że niezależnie od roli procesowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i członka jej zarządu, w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych z odwołania od decyzji organu rentowego, spór toczy się pomiędzy odwołującym się a organem rentowym.

Stosownie do art. 162 § 1 zd. 1 k.k.w. sąd penitencjarny – rozstrzygając w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia – uwzględnia ugodę zawartą w wyniku mediacji. Jest to jeden z najbardziej kontrowersyjnych przepisów postępowania wykonawczego. W literaturze przedmiotu podnosi się, że jego podstawowym celem jest zagwarantowanie pokrzywdzonemu poczucia bezpieczeństwa i spełnienie jego oczekiwań w tym zakresie.