Artykuły
7-8/2017Wyłączenie zatarcia skazania za niektóre przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności
Zatarcie skazania opiera się na założeniu, że po pewnym czasie należy „puścić w niepamięć” czyn sprawcy i fakt skazania za niego, co ma istotne znaczenie pod katem społecznego statusu skazanego i pogłębiania jego społecznej stygmatyzacji. Odnosi się to do wszystkich przestępstw zgodnie z zasadą, że im surowsza kara, tym dłuższy okres wymagany do zatarcia skazania. Skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i przyzwoitości nie podlega zatarciu, gdy pokrzywdzony był małoletnim poniżej lat 15. Uznaje się, że takie rozwiązanie stoi w sprzeczności z systemowymi standardami prawa karnego, nie istnieją zatem uzasadnione podstawy, aby przedmiotowe rozwiązanie utrzymywać. Postulowanie całkowitego zrównania traktowania zatarcia skazania za takie przestępstwa z innymi przestępstwami, nie wydaje się mieć jednak szansy na realizację. Widoczna jest potrzeba surowego traktowania sprawców wszelkich przestępstw na szkodę małoletnich, w tym przeciwko ich wolności seksualnej i obyczajności, ale tak samo istotna jest racjonalizacja prawa karnego jako tej części systemu prawa, której niedoskonałości mają konsekwencje bardziej doniosłe niż konsekwencje pozostałych jego dziedzin.