Zainstaluj aplikację Palestra na swoim urządzeniu
Artykuły
7-8/2018W języku prawnym oraz prawniczym wyróżnia się szkodę majątkową i niemajątkową, zwaną także zamiennie krzywdą. Szkoda niemajątkowa polega na takich naruszeniach dóbr chronionych przez prawo, które nie znajdują wyrazu w sytuacji materialnej poszkodowanego. (...)
Artykuły
4/2017Niniejsza praca naukowa skupiona jest na roszczeniach właścicieli przeciwko osobom, które przebywają w ich lokal bez umowy. Problem jest bardzo powszechny w polskiej praktyce sądowej. Autorzy starają się zaprezentować aktualne stanowisko sądów i doktryny na omawiany problem, które nie jest spójne. Głównym źródłem problemy jest trudność rozróżnienia statusu prawnego osób przebywających bezprawnie (bez umowy) i osób, które nadal przebywają w lokalach po wygaśnięciu umowy
Artykuły
8/2023Ochrona indywidualnych oraz grupowych interesów konsumentów z uwzględnieniem koncepcji konsumenckiego prawa do sądu powinna być realizowana zarówno na płaszczyźnie europejskiej, jak i krajowej. Potrzeba wzmacniania pozycji procesowej tzw. strony słabszej w postępowaniu cywilnym jest zagadnieniem złożonym i wieloaspektowym. Utworzenie przez ustawodawcę nowego postępowania odrębnego w sprawach z udziałem konsumentów stanowi przejaw realizacji zasady sprawiedliwości wyrównującej, która wprowadza ustawową dyskryminację w obszarze prawa procesowego cywilnego. Należy podać w wątpliwość, czy obecny kształt tego postępowania zawiera aż tyle istotnych odstępstw od zwykłego procesu, które uzasadniałyby nadawanie mu tego charakteru. Przedmiotowe rozważania wpisują się w szerszą dyskusję dotyczącą struktury, kształtu i aktualności ustawy procesowej.
Glosa
03/2024Glosowany wyrok dotyczy zagadnienia tzw. błędu niewybaczalnego. Pojęcie to w polskim prawie zostało wyodrębnione w doktrynie prawa i jurysprudencji, jednak nie jest rozumiane jednolicie. Wciąż dyskusyjne jest, czy podmiot błądzą-cy, jeśli przyczynił się do powstania błędu, może się na taki błąd powołać. Może bowiem okazać się, że negatywne konsekwencje błędu poniesie druga strona odpłatnej czynności prawnej, której nie można przypisać zasadniczej odpowie-dzialności za powstanie błędu. Zdaniem Sądu Najwyższego błąd nie będzie „niewybaczalny” (będzie donio-sły) pod dwoma warunkami: jeśli przyczynienie błądzącego nie jest poważne oraz gdy adresat oświadczenia woli (które jest dotknięte błędem błądzącego) przyczy-nił się do wywołania błędu w stopniu wyższym niż znikomy. Zdaniem Sądu Naj-wyższego wymaga tego wynikająca z art. 84 k.c. zasada równoważenia interesów stron. Glosator uważa natomiast, że o kwalifikacji, czy błąd spełnia kryteria do uzna-nia go za prawnie doniosły, decydowało wyłącznie ustalenie winy adresata oświadczenia woli. Wina adresata wyższa niż znikoma nie pozwoli na uznanie błędu za niewybaczalny. Dla kwalifikacji błędu jako niewybaczalnego nie powin-no natomiast mieć znaczenia to, w jakim stopniu do jego wywołania przyczynił się sam błądzący.
Artykuły
1-2/2017Polskie prawo cywilne posługuje się przede wszystkim rodzimą terminologią. W Kodeksie cywilnym, w którym niepodzielnie królowała terminologia polska, wparta jedynie w kilku miejscach prastarymi pojęciami pochodzenia łacińskiego, pojawił się nagle czystej wody anglicyzm, w pojęciach takich jak leasing, czy timeshare. Autor krytykuje zaszczepienie w kodeksie terminów w czysto obcej formie, bez podjęcia choćby próby ich spolszczenia.
Artykuły
9-10/2015Instytucja kuratora nieobecnego należy do tradycyjnych instytucji prawa prywatnego, sięgających swymi korzeniami prawa rzymskiego i rozwijanych w drodze powolnej ewolucji. Być może to właśnie sprawia, że we współczesnej nauce prawa instytucja ta wydaje się nie wzbudzać większego zainteresowania. Autorzy komentarzy do art. 184 k.r.o. czy art. 601 k.p.c. nie próbują nawet przedstawić istoty tej instytucji, tylko ograniczają się do przytoczenia nielicznego orzecznictwa SN, nie dostrzegając występujących w praktyce problemów związanych z kwestią ustanowienia kuratora oraz określenia jego kompetencji. Tymczasem instytucja ta jest w obecnym stanie prawnym uregulowana w sposób wysoce wadliwy i w efekcie w praktyce nie jest w stanie spełnić swojej funkcji. Niniejszy artykuł stanowi próbę zwrócenia uwagi na potrzebę zajęcia się zarówno przez naukę prawa, jak i przez ustawodawcę problemami pojawiającymi się na etapie ustanawiania kuratora nieobecnego oraz związanymi z jego funkcjonowaniem.
Artykuły
1-2/2016Artykuł zawiera szczegółowe omówienie aktualnych źródeł rosyjskiego prawa autorskiego; począwszy od Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej - aktu prawnego o zasadniczym charakterze w tym zakresie - poprzez inne akty federalne, kończąc na aktach wykonawczych. Artykuł odwołuje się do najistotniejszych konwencji i umów międzynarodowych, których Federacja Rosyjska jest stroną i które regulują stosunki prawa autorskiego. Wskazuje również na rozwiązania przyjęte w prawie UE, które Federacja Rosyjska stara się naśladować. Aby dyskusja na temat źródeł prawa autorskiego była wyczerpująca, w artykule poruszono najnowsze orzecznictwo Sądu Najwyższego i Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej. Przepisy regulujące kwestię prawa autorskiego zawarte są głównie w rozdziałach 69 i 70, część IV Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Zawierają one ogólne przepisy mające zastosowanie do całości prawa własności intelektualnej oraz szczegółowe przepisy dotyczące w szczególności prawa autorskiego. Część IV Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej jest jedną z nielicznych złożonych kodyfikacji całości prawa własności intelektualnej w skali europejskiej. Zawiera wiele interesujących i nowatorskich rozwiązań poświęconych prawu autorskiemu, z których najważniejsze zostały przedstawione w tym artykule. Opisując rozwój regulacji praw autorskich Federacji Rosyjskiej, autorzy przedstawiają intencje przyjęcia najnowszych aktów prawnych, a w konsekwencji pokazują czytelnikowi nowoczesne zasady rosyjskiego prawa autorskiego i najważniejsze rozwiązania, interesujące również z punkt widzenia polskiego prawa autorskiego. W artykule omówiono rozwiązania, które są nowatorskie dla rosyjskiego prawa autorskiego w porównaniu z poprzednimi przepisami, a także te, które można uznać za nowatorskie czy za stanowiące podstawę do dyskusji w innych krajach. Artykuł ten jest zatem nie tylko źródłem cennych informacji dla zainteresowanych rosyjskim prawem autorskim, ale także podstawą innych przedsięwzięć prawa porównawczego. Rosyjskie prawo autorskie podlega ciągłym zmianom w bieżących latach. Najnowsza i największa nowelizacja Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej miała miejsce w 2014 r. Dlatego celem artykułu jest nie tylko zilustrowanie polskiemu czytelnikowi aktów prawnych regulujących rosyjskie prawo autorskie, ale także poszukiwanie odpowiedzi na pytanie w jakim kierunku podąża prawo autorskie tego kraju.
Informacja o plikach cookies
W ramach Strony stosujemy pliki cookies. Korzystanie ze Strony bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza zgodę na ich zapis lub wykorzystanie. Możecie Państwo dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies w przeglądarce internetowej w każdym czasie. Więcej szczegółów w "Polityce Prywatności".
Uwaga
W celu skorzystania z serwisu prosimy o zainstalowanie i skorzystanie z najnowszej wersji którejś z przeglądarek dostepnych tutaj: https://updatemybrowser.org/