Książka jest udaną próbą szerokiej i wielokierunkowej analizy psychologicznych i relacyjnych wyznaczników przemocy domowej ze szczególnym uwzględnieniem charakterystyki sprawców. Danuta Rode od wielu lat zajmuje się psychologicznymi uwarunkowaniami przemocy w rodzinie. Tym problemom poświęcona była zarówno jej praca habilitacyjna (2010), jak i wiele późniejszych publikacji naukowych. Recenzowana monografia jest swoistym podsumowaniem badań Autorki właśnie z okresu ostatniej dekady, jak również ogólniejszych i bardziej teoretycznych refleksji nad psychologicznym kontekstem przemocy w rodzinie.

Rozważając kwestię zasadności i potrzeby opublikowania recenzowanej książki, warto uwzględnić kilka ogólniejszych problemów. I tak trudno nie dostrzec, że monografia jest nowatorskim w polskiej rzeczywistości studium, w którym Autorka podjęła się opisu złożonych i skomplikowanych mechanizmów specyficznego pourazowego stresu, którego doświadczały osoby ocalałe z represji politycznych totalitaryzmu. (...)

Powstała w oparciu o wyróżnioną rozprawę doktorską książka jest udaną próbą szerokiej i wielokierunkowej analizy form prawnokarnej reakcji wobec sprawców dwóch wybranych typów przestępstw seksualnych... (...)

Książka jest oryginalnym i ambitnym przedsięwzięciem wydawniczym. Jej podstawowym celem jest historycznie ujęta prezentacja stosunku państwa i społeczeństwa do osób ujawniających zaburzenia psychiczne, zarówno te najgłębsze o charakterze i nasileniu choroby psychicznej, jak i te upośledzające możliwości adaptacyjne człowieka, wynikające z występowania różnorodnych postaci niedorozwoju umysłowego.

Polska psychologia sądowa nie wypracowała dotychczas bardziej ogólnych zasad i modeli diagnostycznych specyficznych dla opiniowania sądowego, w tym zwłaszcza stosownych standardów i procedur diagnostycznych. Upraszczając nieco opis aktualnego stanu polskiej psychologii sądowej, należy stwierdzić, że jest ona w trakcie formułowania wspomnianych zasad i standardów, a jej przyszłość zależy w dużej mierze od tego, jak szybko i sprawnie zrealizuje wspomniane wymagania.

Książka jest bardzo udaną próbą szerokiej i wielokierunkowej analizy zależności, jakie zachodzą pomiędzy pojęciem czy konstruktem empatii a tymi wewnętrznymi regulatorami aktywności człowieka, które można bezpośrednio powiązać ze strukturalnymi i funkcjonalnymi właściwościami mózgu. W swoim podstawowym zamyśle recenzowana praca jest próbą komplementarnego ujęcia dwóch głównych nurtów badań nad zjawiskiem empatii.

Powstanie Krajowego Ośrodka Terapii Zaburzeń Psychicznych przewidywał projekt ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób, przygotowany przez Ministra Sprawiedliwości, skierowany do Sejmu, gdzie w lipcu 2013 r. odbyło się na posiedzeniu plenarnym pierwsze jego czytanie, po którym projekt został skierowany do Komisji Nadzwyczajnej.

Analiza literatury oddającej stan aktualnej wiedzy nad psychologicznymi mechanizmami przestępczości wykazuje, że w bardzo ograniczonym zakresie koncentrowano się dotychczas na roli schematów poznawczych w etiologii omawianych niedozwolonych zachowań. Stąd też temat, który podjęła w swej książce Magdalena Rode, uznać należy za oryginalny, trafny, a nawet nowatorski czy też pionierski. Nie był on bowiem dotychczas w jakimkolwiek zakresie analizowany w polskiej literaturze naukowej, a jedyne, nieliczne zresztą, informacje pochodzą od Autorki recenzowanej pracy.

Pojęcie „niepełnosprawność intelektualna” jest stosunkowo nowe. Terminologia z nim związana nie jest z uwagi na to w pełni uporządkowana, a jej zakres podlega pewnej zmienności zależnie od aspektu, w jakim jest rozpatrywane. Najogólniej biorąc, kwestie dotyczące niepełnosprawności intelektualnej rozważać można z różnych perspektyw: medycznej, psychologicznej, społecznej, pedagogicznej czy prawnej.

Książka jest udaną próbą szerokiej i wielokierunkowej analizy zależności, jakie zachodzą pomiędzy pojęciem czy konstruktem sumienia a tymi wewnętrznymi regulatorami zachowań moralnych, które można bezpośrednio powiązać ze strukturalnymi i funkcjonalnymi właściwościami mózgu. Trzeba już w tym miejscu podkreślić, że pojęcie sumienia wykracza zdecydowanie poza terminologię psychologiczną, ma bowiem swoje odniesienia etyczne, religijne, czy też kulturowe.