1. Wstęp

Przyczynkiem do napisania niniejszego artykułu stało się zderzenie przedstawionych w doktrynie prawa spółek propozycji wykładni norm zawartych w art. 554 k.s.h.Ustawa z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.). z funkcjonującą praktyką przekształceń spółek. Zgodnie z treścią omawianego przepisu, w przypadku gdy zmiana brzmienia firmy spółki dokonywana w związku z jej przekształceniem nie polega tylko na zmianie dodatkowego oznaczenia wskazującego na charakter spółki, spółka przekształcona ma obowiązek podawania w nawiasie dawnej firmy obok nowej firmy, z dodaniem wyrazu „dawniej” przez okres co najmniej roku od dnia przekształcenia. W piśmiennictwie pojawiło się kilka rozbieżnych koncepcji wykładni tego przepisu, a dotyczących odpowiedzi na pytanie, czy spółka przekształcona jest zobowiązania do ujawnienia swojej dawnej firmy obok nowej w rejestrze przedsiębiorców, czy może obowiązek ten dotyczy jedynie posługiwania się obiema firmami w obrocie. Wskazane wydaje się zatem bliższe przyjrzenie się normom zawartym w art. 554 k.s.h., zwłaszcza mając na uwadze okoliczność, że zastosowanie tego przepisu ma istotne znaczenie dla praktyki obrotu gospodarczego, corocznie dokonuje się bowiem kilku tysięcy przekształceń spółek.Wydane w grudniu 2015 r. egzemplarze „Monitora Sądowego i Gospodarczego”, nr 233 (4864)–254 (4885) zawierały informację o wpisie do rejestru przedsiębiorców 284 nowych spółek powstałych w wyniku przekształcenia, co pozwala na ostrożne oszacowanie, że w całym 2015 r. powstało kilka tysięcy takich spółek. Tymczasem w rejestrze przedsiębiorców wpisanych jest zaledwie kilkadziesiąt, które podają obok swojej aktualnej firmy również w nawiasie dotychczasową firmę z dodatkiem wyrazu „dawniej”W dniu 24 stycznia 2016 r. w rejestrze przedsiębiorców KRS ujawnione były 53 takie spółki. – co stanowi tylko kilka procent spółek, które uległy w ciągu ostatniego roku przekształceniu. 

2. Ratio legis art. 554 k.s.h

Przepis art. 554 k.s.h. stanowi przejaw zasady kontynuacji i zasady prawdziwości firmy.A. Szumański, (w:) S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych. Tom IV. Łączenie, podział i przekształcanie spółek. Przepisy karne. Komentarz do artykułów 491–633, wyd. 3, Warszawa: C. H. Beck 2012, s. 1089, nb. 4. W doktrynie podkreśla się, że jego rolą jest zachowanie waloru informacyjnego firmy spółki w obrocie gospodarczym.M. Rodzynkiewicz, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 4, Warszawa: LexisNexis 2012, s. 1234, nb. 2. Ma on zatem spełniać dwie funkcje: z jednej strony zwiększać ochronę osób trzecich, z drugiej natomiast zabezpieczać renomę firmy.A. Witosz, (w:) W. Pyzioł (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 1, Warszawa: LexisNexis 2008, s. 1143, nb. 1.

Celem tej pierwszej funkcji jest ochrona przede wszystkim wierzycieli spółki. Przepis ten ma zapobiegać sytuacji, w której osoby trzecie w związku z przekształceniem stracą „poczucie, że mają do czynienia z tym samym podmiotem”.T. Siemiątkowski, R. Potrzeszcz, (w:) T. Siemiątkowski, R. Potrzeszcz (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Tom 4, wyd. 1, Warszawa: LexisNexis 2011, s. 248, nb. 1. Nie wydaje się jednak, aby poprzez przekształcenie powiązane ze zmianą całości firmy spółka mogła skutecznie „ukryć” się przed wierzycielami.Por. M. Rodzynkiewicz, Kodeks, s. 1235, nb. 2. Oprócz zmiany firmy spółka przekształcona otrzyma również nowy numer KRS, jednak bez zmian pozostanie chociażby jej numer REGON i NIP, na podstawie których bez problemu można ustalić „tożsamość” spółki, abstrahując od możliwości sprawdzenia jej poprzednich danych rejestrowych przy wykorzystaniu narzędzi dostępnych w Internecie. Z pewnością jednak zabieg taki może przyczynić się do „odcięcia się” od swojej historii wobec przyszłych kontrahentów.Ibidem.

Z drugiej strony wykonanie obowiązku wskazanego w art. 554 k.s.h. niejednokrotnie leżeć będzie w interesie samej spółki, pragnącej korzystać po przekształceniu z renomy, jaką posiadała dawna firma.A. Szumański, (w:) Kodeks, s. 1090, nb. 7. Dotyczyć może to zwłaszcza sytuacji, gdy przekształcenie następuje w spółkę akcyjną, jako etap w drodze do publicznej emisji akcji. Można więc mówić o „lustrzanym odbiciu” opisanej wcześniej próby „ucieczki” od swojej historii – w przypadku gdy spółka jest postrzegana na rynku jako solidny partner biznesowy, zależeć jej będzie, aby mimo zmiany firmy cały czas pozytywnie kojarzyć się swoim kontrahentom. Z tego powodu może nawet podawać w nawiasie dawną firmę obok nowej przez okres dłuższy niż wskazany w art. 554 k.s.h. rok, który jest tylko terminem minimalnym.M. Tofel, (w:) J. Bieniak, M. Bieniak, G. Nita-Jagielski, K. Oplustil, R. Pabis, A. Rachwał, M. Spyra, G. Suliński, M. Tofel, R. Zawłocki, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 2, Warszawa: C. H. Beck 2012, s. 1731, nb. 6.

3. Treść obowiązku określonego w art. 554 k.s.h - przegląd stanowisk doktryny

Zważywszy na ratio legis art. 554 k.s.h., kontrowersji nie budzi okoliczność, że dawną firmę należy przez rok od dnia przekształcenia podawać w nawiasie we wszystkich pismach, ofertach czy informacjach spółki.A. Witosz, (w:) Kodeks, s. 1144, nb. 2. W przepisie tym niewątpliwie chodzi bowiem o wszelkie możliwe przypadki posługiwania się firmą w obrocie.M. Litwińska-Werner (w:) S. Włodyka (red.), Prawo spółek handlowych. Tom 2. System Prawa Handlowego, wyd. 2, Warszawa: C. H. Beck 2012, s. 299. Już jednak próba odpowiedzi na pytanie, czy użyte w art. 554 k.s.h. sformułowanie „podawanie w nawiasie dawnej firmy obok nowej firmy” nakazuje również ujawnienie obu firm w rejestrze przedsiębiorców, spotyka się z wyraźną rozbieżnością stanowisk doktryny. Rozstrzygnięcie sporu ma przy tym niebagatelne znaczenie dla praktyki obrotu gospodarczego, dotyczy bowiem obowiązków rejestrowych spółki, za niewykonanie których członkowie jej zarządu lub wspólnicy uprawnieni do jej reprezentacji mogą zostać ukarani grzywną. W doktrynie przedstawiono w tym zakresie trzy następujące poglądy:

1. Zgodnie z pierwszym z nich, jak stwierdza A. S. Witosz, „w rejestrze muszą znaleźć swój wyraz obydwie firmy”.A. Witosz, (w:) Kodeks, s. 1144, nb. 2. Pogląd taki prezentuje także S. Zarębińska.S. Zarębińska, (w:) Z. Jara (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 1, Warszawa: C. H. Beck 2014, s. 1866, nb. 3. Podając jako podstawę art. 38 pkt 1 ustawy o KRS,Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 1142). aprobuje go również A. Szumański.A. Szumański, (w:) Kodeks, s. 1089, nb. 5.
2. Dalej idące jest stanowisko M. Rodzynkiewicza, który stwierdza, że „nowa i dawna firma spółki przekształconej tworzą w okresie co najmniej roku od dnia przekształcenia łącznie firmę, pod którą spółka działa”, w związku z czym firma taka podlega ujawnieniu w rejestrze przedsiębiorców.M. Rodzynkiewicz, Kodeks, s. 1235, nb. 3. Stanowisko takie zajmuje również M. Tofel, jednocześnie zaznacza jednak, że umowa (statut) spółki przekształconej powinna wskazywać jedynie nową firmę, natomiast zalecane jest określenie w niej, że przez okres co najmniej roku firma spółki będzie zawierała w nawiasie dawną firmę obok nowej.M. Tofel, (w:) Kodeks, s. 1731, nb. 5.
3. Wreszcie A. Kidyba uznaje, że przez wspomniane w art. 554 k.s.h. „podawanie” należy rozumieć wyłącznie „korzystanie w obrocie”, a tym samym że nie ma obowiązku wpisania takiej firmy do rejestru przedsiębiorców.A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarz LEX. Tom II, wyd. 11, Warszawa: Lex 2014, s. 1392.

Niejasne jest stanowisko P. Piniora, który stwierdza, że zmiana firmy wymaga ujawnienia we właściwym rejestrze oraz że w toku procedury przekształcenia wraz z wnioskiem o jego wpis do rejestru należy dołączyć tekst umowy spółki przekształconej, zawierający jej firmę – na podstawie tych ogólnych stwierdzeń nie da się ustalić poglądu ich autora w przedmiocie omawianego zagadnienia.P. Pinior, (w:) J. A. Strzępka (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 5, Warszawa: C. H. Beck 2012, s. 1346, nb. 3. Pozostali komentatorzy k.s.h. nie wypowiadają się natomiast w temacie, brak także odnoszących się do niego artykułów, fragmentów monografii czy znanego orzecznictwa sądowego.

Żaden ze wskazanych wyżej poglądów nie został szerzej uzasadniony, w związku z czym merytoryczne odniesienie się do nich nie jest zadaniem prostym. Aby móc jednak zaprezentować własne stanowisko, konieczna jest wcześniejsza ocena wyrażonych w doktrynie zapatrywań.

4. Ocena stanowisk doktryny

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że brak jest uzasadnienia dla stanowiska zajmowanego przez M. Rodzynkiewicza i M. Tofela. Przepis art. 554 k.s.h. wyraźnie mówi o dwóch firmach: „dawnej” i „nowej”. Ta pierwsza ma być podawana „obok nowej firmy”, stwierdzenie więc, że dopiero obie razem tworzą firmę spółki przekształconej, pozbawione jest logiki, skoro firmą spółki przekształconej jest właśnie „nowa firma”, a nie „nowa” w połączeniu z „dawną”. Nieprawidłowe jest zatem sformułowanie, że „nowa firma oraz zamieszczona w nawiasie dawna firma z dodatkiem «dawniej» tworzą razem firmę spółki przekształcanej” i że w związku z tym „tak określona firma podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców KRS”.M. Tofel, (w:) Kodeks, s. 1730, nb. 5. Być może jest to wyraz pewnego skrótu myślowego, rzeczywiście bowiem spółka przekształcona jest zobowiązana na podstawie art. 554 k.s.h. do posługiwania się we wszelkich okolicznościach nową firmą z dodaniem w nawiasie dawnej firmy. Nie można jednak wyprowadzać stąd wniosku o uznaniu takiej „rozszerzonej” nazwy za firmę spółki. Ta ostatnia jest bowiem określona wyłącznie w umowie (statucie) spółki przekształconej, stanowiąc jedną z jej essentialia negotii (por. np. art. 157 § 1 pkt 1 k.s.h.).

Aby więc możliwe było przyjęcie, że w okresie roku od dnia przekształcenia firmą spółki jest jej nowa firma z dodatkiem dawnej firmy w nawiasie, konieczne byłoby ustanowienie takiej właśnie „rozszerzonej” firmy w umowie (statucie) spółki przekształcanej, zawieranej na etapie przekształcenia (art. 556 pkt 4 k.s.h.). Przykładowe postanowienie umowy (statutu) spółki przekształconej powinno więc w takim wypadku brzmieć: „Firma spółki brzmi: ABC spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dawniej ABC Kowalski spółka jawna)”. Problem w tym, że rozwiązanie takie wymagałoby od wspólników zmiany umowy (statutu) spółki po upływie roku od dnia przekształcenia (zakładając, że nie chcieliby podawać dłużej w nawiasie dawnej firmy). Aby bowiem wykreślić wskazany w art. 554 k.s.h. dodatek, musieliby oni zmienić firmę, co jest możliwe tylko przez zmianę umowy (statutu) spółki – co należałoby określić jako niepotrzebną komplikację.

5. Przepisy o podobnym charakterze

Dla ukazania charakteru normy zawartej w omawianym przepisie art. 554 k.s.h. przywołać należy trzy inne regulacje, które również ingerują w brzmienie firmy spółki: art. 11 § 3 k.s.h., art. 74 § 4 k.s.h. (zawarte w dalszej części opracowania uwagi dotyczące tego przepisu odnoszą się także do identycznie brzmiącego art. 274 § 2 k.s.h. oraz art. 461 § 2 k.s.h.), a także art. 60¹ Prawa upadłościowego.Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 233).

Pierwszy z wymienionych przepisów, art. 11 § 3 k.s.h., stanowi, że firma spółki kapitałowej w organizacji powinna zawierać dodatkowe oznaczenie „w organizacji”. Istotna dla tematyki niniejszego opracowania jest konstatacja, że ustawodawca posługuje się w tym przepisie sformułowaniem „firma spółki kapitałowej w organizacji powinna zawierać dodatkowe oznaczenie”, z którego wykładni językowej wynika, że fraza „w organizacji” staje się częścią firmy spółki (a nie jedynie jej „dodatkiem”). Jak słusznie zauważa się więc w doktrynie, wobec brzmienia przepisu art. 11 § 3 k.s.h. całkowicie zbędne byłoby umieszczanie w umowie (statucie) spółki postanowienia o treści firmy spółki w organizacji.J. Frąckowiak, (w:) W. Pyzioł (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 1, Warszawa: LexisNexis 2008, s. 42, nb. 11.

Przepis art. 74 § 4 k.s.h. stanowi, że likwidację spółki prowadzi się pod firmą spółki z dodaniem oznaczenia „w likwidacji”. W doktrynie uznaje się, że przy okazji otwarcia likwidacji nie zachodzi jednak potrzeba zmiany umowy (statutu) spółki w zakresie firmy, skutek jej zmiany następuje bowiem z mocy prawa.W. Popiołek, (w:) J. A. Strzępka (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 5, Warszawa: C. H. Beck 2012, s. 1164, nb. 3; J. Frąckowiak, (w:) Kodeks, s. 974, nb. 3. Ramy niniejszego opracowania nie pozwalają na dokładną analizę charakteru tej zmiany, dla dalszych rozważań istotne jest natomiast ustalenie, czy na likwidatorach spółki ciąży obowiązek zgłoszenia do rejestru przedsiębiorców zmiany brzmienia firmy. Część doktryny opowiada się za takim właśnie poglądem, choć w zasadzie nie podaje się jego bliższego uzasadnienia.A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarz LEX. Tom I, wyd. 11, Warszawa: Lex 2014, s. 343; J. P. Naworski, (w:) T. Siemiątkowski, R. Potrzeszcz (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Tom 2, wyd. 1, Warszawa: LexisNexis 2011, s. 602, nb. 9; M. Bieniak, (w:) J. Bieniak, M. Bieniak, G. Nita-Jagielski, K. Oplustil, R. Pabis, A. Rachwał, M. Spyra, G. Suliński, M. Tofel, R. Zawłocki, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 2, Warszawa: C. H. Beck 2012, s. 1327, nb. 2; A. Gierat, (w:) Z. Jara (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 1, Warszawa: C. H. Beck 2014, s. 1078, nb. 7; oraz, jak się wydaje, A. Witosz, (w:) Kodeks, s. 514, nb. 5. Z kolei autorzy opowiadający się przeciwko takiemu obowiązkowi podkreślają, że brak jest przepisu, który wprost nakazywałby dokonanie zgłoszenia zmiany firmy do rejestru przedsiębiorców.J. Frąckowiak, (w:) Kodeks, s. 974, nb. 3; G. Nita-Jagielski, (w:) J. Bieniak, M. Bieniak, G. Nita-Jagielski, K. Oplustil, R. Pabis, A. Rachwał, M. Spyra, G. Suliński, M. Tofel, R. Zawłocki, Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 2, Warszawa: C. H. Beck 2012, s. 251, nb. 10; B. Borowy, (w:) Z. Jara (red.), Kodeks spółek handlowych. Komentarz, wyd. 1, Warszawa: C. H. Beck 2014, s. 269, nb. 8; por. także stanowisko M. Rodzynkiewicza, Kodeks, s. 525, nb. 2. Z tym ostatnim poglądem należy się zgodzić. Jednocześnie o braku praktycznej doniosłości tego sporu świadczy słuszna uwaga A. Szajkowskiego i M. Tarskiej, którzy zauważają, że do prawidłowego wypełnienia wniosku o wpisanie do rejestru przedsiębiorców otwarcia likwidacji (KRS-Z61) wymagane jest wypełnienie pola 39 „Nazwa/ firma podmiotu po otwarciu likwidacji” – tym samym aby wykonać obowiązki określone w art. 74 § 1 k.s.h. (oraz art. 277 § 1 k.s.h lub art. 464 § 1 k.s.h.), konieczne jest umieszczenie w wymienionym wniosku informacji o firmie poprzez umieszczenie przy dotychczasowym jej brzmieniu dodatku „w likwidacji”.A. Szajkowski, M. Tarska, (w:) S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych. Tom III. Spółka akcyjna. Komentarz do artykułów 301–490, wyd. 3, Warszawa: C. H. Beck 2013, s. 1809, nb. 22.

Wreszcie art. 60¹ Prawa upadłościowego stanowi, że po ogłoszeniu upadłości przedsiębiorca występuje w obrocie pod dotychczasową firmą z dodaniem oznaczenia „w upadłości”. Z jego literalnej wykładni jasno wynika, że w przypadku upadłości spółki nie dochodzi do zmiany jej firmy, a jedynie powstaje obowiązek posługiwania się określonym dodatkiem przy dotychczasowej firmie.Tak też P. Zimmerman, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, wyd. 3, Warszawa: C. H. Beck 2015, s. 136, nb. 2. Przepis ten, podobnie jak wskazany wyżej art. 74 § 4 k.s.h., nie nakazuje ujawnienia dodatkowego oznaczenia firmy w rejestrze przedsiębiorców. Skutek ten wynika jednak bezpośrednio z art. 45 pkt 1 ustawy o KRS, zgodnie z którym wpisu dotyczącego „dodania do firmy” oznaczenia „w upadłości” dokonuje się z urzędu. Brzmienie tego ostatniego przepisu dodatkowo podkreśla płynący z literalnej wykładni art. 60¹ Prawa upadłościowego wniosek, że w wyniku ogłoszenia upadłości nie dochodzi do zmiany firmy, a jedynie dodania do niej określonych wyrazów.

6. Stanowisko własne

Dotychczasowe rozważania prowadzą do wniosku, że wykładnia art. 554 k.s.h., zgodnie z którą w rejestrze przedsiębiorców należy ujawnić w nawiasie dawną firmę obok nowej firmy z dodaniem wyrazu „dawniej”, jest nieprawidłowa. Na uwzględnienie zasługuje zatem pogląd, zgodnie z którym nie istnieje obowiązek zgłoszenia wniosku o dokonanie takiego wpisu. Przemawiają za tym następujące argumenty.

Po pierwsze, brak jest przepisu, który wprowadzałby taki obowiązek. Sam art. 554 k.s.h. mówi jedynie o „podawaniu” dawnej firmy w nawiasie, nie wskazuje natomiast, by dotyczyło to konieczności jej ujawnienia w rejestrze przedsiębiorców. Spełnienie takiego wymogu nie wynika również ani z przepisów ustawy szczególnej (jak w przypadku dodatku „w upadłości”), ani nie jest „wymuszane” przez konstrukcję wniosku o wpis przekształcenia do rejestru (KRS-ZH), jak ma to miejsce przy wniosku o wpis otwarcia likwidacji.

Po drugie, art. 38 pkt 1 lit. a ustawy o KRS stanowi, że w rejestrze przedsiębiorców ujawnia się firmę, pod którą działa podmiot podlegający wpisowi. Jak już wyjaśniono, firmą spółki przekształconej jest wyłącznie jej „nowa” firma, o czym świadczy konstrukcja art. 554 k.s.h., wyraźnie rozróżniającego „nową” i „dawną” firmę. O ile w przypadku regulacji art. 74 § 4 k.s.h. można mieć wątpliwości, czy użyte sformułowanie „likwidację prowadzi się pod firmą spółki z dodaniem oznaczenia «w likwidacji»” oznacza, że firma spółki ulega ex lege zmianie, o tyle z treści art. 554 k.s.h. jasno wynika, że spółka dysponuje „nową” firmą (w odróżnieniu od „dawnej”), tak samo jak z art. 60¹ Prawa upadłościowego wynika, że spółka nadal dysponuje „dotychczasową” firmą. Okoliczność ujawnienia w rejestrze przedsiębiorców dodatku „w upadłości” wynika przy tym nie z okoliczności zmiany firmy spółki, lecz z treści wspomnianego art. 45 pkt 1 ustawy o KRS. W ustawie tej brak jednak regulacji pozwalającej na analogiczne „wykonanie” postanowienia art. 554 k.s.h.

Po trzecie, teza o braku obowiązku ujawnienia obu firm w rejestrze przedsiębiorców nie stoi w sprzeczności z ratio legis art. 554 k.s.h. Skoro zgodnie z zasadą kontynuacji na spółce przekształconej ciążą wszystkie obowiązki spółki przekształcanej (art. 553 k.s.h.), brak świadomości wierzycieli o przekształceniu nie zmienia w żaden sposób ich sytuacji prawnej. Natomiast starannie działający nowi kontrahenci przed zawarciem z przekształconą spółką umów o dużej wartości i tak powinni podjąć dużo dalej idące kroki zmierzające do weryfikacji jej rzetelności niż tylko sprawdzenie renomy jej firmy. W dostępnej w Internecie informacji odpowiadającej aktualnemu odpisowi z rejestru przedsiębiorców można zresztą ławo odnaleźć wzmiankę o przekształceniu spółki, w tym o brzmieniu jej dawnej firmy.

Z uwagi na powyższe, wbrew twierdzeniom przedstawicieli części doktryny,Por. A. Szumański, (w:) Kodeks, s. 1090, nb. 6; A. Witosz, (w:) Kodeks, s. 1144, nb. 2; P. Pinior, (w:) Kodeks, s. 1346, nb. 3. nie wydaje się możliwe nałożenie przez sąd rejestrowy grzywny na określone osoby ani w ogóle wszczęcie na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o KRS postępowania przymuszającego do złożenia wniosku o ujawnienie w rejestrze przedsiębiorców obok nowej firmy spółki również jej dawnej firmy podanej w nawiasie (jednocześnie sąd nie ma kompetencji do dokonania takiego wpisu z urzędu – por. art. 19 ust. 1 ustawy o KRS). Jeśli bowiem wymagane byłoby złożenie takiego wniosku, sąd rejestrowy powinien domagać się uczynienia zadość temu obowiązkowi już na etapie postępowania o wpis przekształcenia, a tym samym na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy o KRS zwrócić wniosek o wpis niezawierający odpowiednio opisanej firmy spółki przekształconej. Jak wskazano jednak na początku niniejszego opracowania, znikoma część przekształconych spółek zostaje wpisana do rejestru przedsiębiorców z podaniem w miejscu firmy informacji zgodnej z treścią art. 554 k.s.h. Fakt ten świadczy o zajęciu przez sądy rejestrowe zbieżnego z prezentowanym w niniejszym opracowaniu stanowiska w przedmiocie wykładni tego przepisu.

7. Podsumowanie

Z treści art. 554 k.s.h. nie wynika obowiązek ujawnienia w rejestrze przedsiębiorców w nawiasie dawnej firmy obok nowej firmy z dodaniem wyrazu „dawniej”. Wniosek taki można wyprowadzić zarówno z wykładni literalnej, jak i funkcjonalnej wskazanego przepisu, a także na podstawie analogii z innymi normami regulującymi problematykę firmy spółki i jej ujawniania w rejestrze. Konkluzje poczynione w niniejszym opracowaniu właściwe są również dla wykładni zawierającego analogiczne unormowanie art. 584³ k.s.h., dotyczącego firmy spółki powstałej z przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą.