Z największą radością i uznaniem witamy Komentarz do Zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu, autorstwa adw. Jerzego Naumana, b. prezesa Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Adwokatury. Ukazał się dosłownie w ostatnich dniach czerwca 2012 r., wydany w pięknej formie i szacie graficznej przez niezwykle cenione wydawnictwo C.H. Beck, w ramach tzw. Komentarzy Becka.

W kolejnym numerze naszego czasopisma zamieścimy recenzję, w której omówimy wartość i znaczenie tego ważnego wydarzenia – jak sądzę – dla całego środowiska prawniczego w Polsce.

Zachęcając do bliższego zapoznania się z dziełem, pragnę zwrócić uwagę na trzy istotne okoliczności: potrzebę jego napisania, czas wydania oraz na klarowny, bogaty i barwny język, tak bardzo odbiegający od sztampowego języka prawniczego.

W czasach zbyt jednostronnych i często jałowych dyskusji na temat deontologii zawodowej różnych zawodów Autor postanowił przybliżyć opinii publicznej te wszystkie zjawiska (wyzwania, pokusy, powinności czy imperatywy), „które czynią profesję adwokacką w równym stopniu społecznie pożyteczną, co po prostu piękną”. Rozważania na temat pryncypiów deontologicznych stały się obecnie niemodne i obarczone zarzutem anachronicznego konserwatyzmu. W pełni należy podzielić pogląd Autora, że „lepiej być anachronicznym konserwatystą niż etycznym nihilistą, bo ten pozostawia po sobie tylko pustkę” i brak jakiejkolwiek nadziei. Miejmy zatem nadzieję, że „po czasach kontestacji spirala dziejowa Adwokatury na powrót zwróci się ku wartościom zdeponowanym w odziedziczonym przez nas systemie etyki adwokackiej”. Tej nadziei ma też służyć dzieło adw. Jerzego Naumana. Na szczególne podkreślenie zasługuje, oprócz pięknego języka, przyjęty sposób narracji. Autor nie tylko komentuje zasady deontologiczne wyrażone w poszczególnych zapisach normatywnych, ale wręcz snuje bogatą opowieść o adwokaturze polskiej.

Dla porządku należy wspomnieć, że omawiany Komentarz dotyczy jednolitego tekstu Zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu, według stanu prawnego na dzień 14 grudnia 2011 r., oraz że został uzupełniony tekstami istotnych aktów prawnych, tj. ustawy Prawo o adwokaturze, Regulaminu wykonywania zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej lub spółkach a także Kodeksu etyki adwokatów Unii Europejskiej (w tłumaczeniu adw. Ewy Stawickiej).

Swoje dzieło Autor poświęcił pamięci adwokata Stanisława Mikke, wieloletniego przewodniczącego Komisji Etyki Adwokackiej, współtwórcy Kodeksu etyki adwokackiej z 10 października 1998 r., redaktorowi naczelnemu „Palestry”.

Cz. J