W artykule omówiono kwestię korzystania przez kuratora reprezentującego dziecko z zastępstwa aplikanta adwokackiego, jak również ustanowienia przez takiego kuratora pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym oraz ustanowienia substytuta. Analizie poddano różnice pomiędzy zastępstwem adwokata przez aplikanta adwokackiego a ustanowieniem pełnomocnika oraz substytuta. Celem autora jest wykazanie, że wbrew odmiennym wypowiedziom orzeczniczym prezentowanym w sądach powszechnych, nie ma przeszkód prawnych, ażeby adwokat pełniący funkcję kuratora ustanawianego na podstawie art. 99 i n. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego korzystał z zastępstwa aplikanta adwokackiego, jak też by ustanowił pełnomocnika lub substytuta.

Artykuł przedstawia argumenty za i przeciw dodaniu spółek kapitałowych do listy prawnych form działalności dostępnych dla adwokatów. Pierwsza część artykułu nawiązuje między innymi do zagrożeń dla potencjalnych klientów takich spółek. W części drugiej omówione zostały argumenty na poparcie tezy, że niemożliwość zakładania spółek kapitałowych przez prawników może być uważana za bezpodstawne ograniczenie swobody prowadzenia działalności gospodarczej (art. 20 i 22 Konstytucji RP) oraz za sprzeczną z Dyrektywą 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 12 grudnia 2006 r. dotyczącą usług na rynku wewnętrznym. Podsumowując argumenty za i przeciw, autor wyraża poparcie dla dopuszczenia adwokatów do tworzenia spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, co przyczyniłoby się do rozwoju rynku usług prawniczych w Polsce i jednocześnie leży w interesie klientów.

W tym artykule przedstawiono argumenty za i przeciw dodaniu spółek kapitałowych do listy podmiotów prawnych formy działalności dostępne dla adwokatów. W pierwszej części artykułu autor wspomina między innymi o zagrożeniach dla potencjalnych klientów takich firm lub przywileju pełnomocnik-klient. W drugiej części artykuł omawia również argumenty potwierdzające tezę, że brak możliwości tworzenia spółek kapitałowych można uznać za nieuzasadnione ograniczenie wolności do prowadzenia działalności gospodarczej (art. 20 i 22 Konstytucji RP) i może być uważane również za sprzeczne z dyrektywą 2006/123 / WE Parlamentu Europejskiego i Radą z dnia 12 grudnia 2006r. Podsumowując argumenty za i przeciw autor wyraża swoje poparcie dla prawników, którzy mają prawo tworzenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i stwierdza, że może się to przyczynić to do rozwoju prawa na rynku usług w Polsce, a jednocześnie leży w interesie osób poszukujących pomocy prawnej.