nalizowana materia dotyczy rozpoznania skargi konstytucyjnej osoby, która po jej złożeniu zmarła. Sprawa ta nie była dotychczas przedmiotem szerokiego zainteresowania Trybunału Konstytucyjnego i nauki prawa konstytucyjnego. Nie ulega jednak wątpliwości, że jest to niezwykle ważna kwestia, wymagająca dogłębnej analizy. W szczególności ze względu na dwugłos w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Z jednej strony Trybunał Konstytucyjny uznaje, że śmierć wnioskodawcy w toku postępowania nie stanowi przyczyny zawieszenia lub umorzenia postępowania wszczętego skargą konstytucyjną, gdyż kluczowe jest zbadanie konstytucyjności zakwestionowanej normy prawnej. Z kolei w innych orzeczeniach sąd konstytucyjny stwierdza, że podstawą skutecznego wniesienia skargi konstytucyjnej jest interes prawny wnioskodawcy, który ustaje z chwilą jego śmierci. Celem niniejszego opracowania jest omówienie kwestii związanej z rozpoznaniem skargi konstytucyjnej w sytuacji następczej śmierci osoby, która ją wniosła, z perspektywy ogólnego interesu prawnego związanego z rozpoznaniem skargi oraz celami związanymi z jej rozpoznaniem przez sąd konstytucyjny.

Jednym z kluczowych zagadnień polskiego konstytucjonalizmu jest określenie wpływu praw i wolności konstytucyjnych na kształtowanie stosunków prawnych na gruncie prawa prywatnego. Stosunki między podmiotami prywatnymi są często platformą konfliktów norm konstytucyjnych statuujących określone prawa i wolności jednostki. Na skutek tego powstaje potrzeba rozpatrzenia, która z norm powinna mieć pierwszeństwo z uwagi na obiektywny porządek wartości. Jedną z najbardziej doniosłych oraz kontrowersyjnych spraw, w której judykatura musiała rozważyć taki konflikt wartości, jest kazus łódzkiego pracownika drukarni, który odmówił wykonania usługi na rzecz fundacji promującej ruch LGBT, ze względu na indywidualny światopogląd. Niniejsze opracowanie ma na celu zwrócenie uwagi na doniosłość poglądów judykatury wyrażonych w ramach niniejszego kazusu, który ma istotny wpływ na ocenę praw i wolności konstytucyjnych w zakresie ich wpływu na wykładnię innych norm zarówno na gruncie prawa karnego, jak cywilnego.

Kredyty frankowe w ostatnich latach stały się jednym z najbardziej kontrowersyjnych tematów medialnych i społecznych w Polsce. Przyczynkiem do dyskusji stał się ogólnoświatowy kryzys gospodarczy na rynkach finansowych i bankowych od połowy 2007 roku. Bezpośrednią przyczyną załamywania się funkcjonowania światowego systemu finansowego od połowy 2007 r. była hossa na rynku kredytów hipotecznych, których udzielały banki w Stanach Zjednoczonych przy wysokim ryzyku spłaty osobom o niewystarczających możliwościach finansowych (ang. subprime mortgage).