W orzecznictwie sądów francuskich i holenderskich rozpatrujących w latach 2005– 2010 sprawy dotyczące nieuczciwego naśladownictwa (contrefaçon) producentów perfum przedmiotem postępowania dowodowego było m.in. podobieństwo kształtu flakonów, opakowań, a także składu chemicznego i zapachu perfum. Zapach perfum był oceniany ambiwalentnie jako przedmiot prawa autorskiego.

Projekt międzynarodowego traktatu ACTA o zwalczaniu handlu podróbkami i naruszaniu praw autorskich stał się przyczyną ostrych polemik i demonstracji publicznych. Stawiano zarzuty, że projekt traktuje dzieła kultury i wiedzy jak towar dostępny dla tego, kto go może kupić, a także iż interes producentów sprzętu umożliwiającego zwielokrotnienie, przekazywanie i odbiór utworów oraz interes pośredników między twórcami i odbiorcami dzieł kultury postawiony został ponad prawami konsumentów.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r. nr 90, poz. 611 ze zm.), powoływanej dalej w skrócie „pr. aut”, uprawniony, którego prawa autorskie majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa, naprawienia wyrządzonej szkody: a) na zasadach ogólnych albo b) poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione – trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielania przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu.

W dziełach stanowiących przedmiot praw autorskich chroniona jest forma i treść utworu. Ponieważ dzieło autorskie jest dobrem niematerialnym, ochronie podlega zarówno jego forma wewnętrzna, jak i zewnętrzna. Forma wewnętrzna powstaje w umyśle twórcy i następnie zostaje uzewnętrzniona w postaci zmaterializowanej. Forma zewnętrzna może mieć postać trwałą (np. rzeźba) lub jej ustalenie może być nietrwałe (np. improwizacja muzyczna, słowna).