Artykuł dotyczy aspektów zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności. Autor bada obligatoryjne i fakultatywne przesłanki zarządzenia wykonania wyroku przez sąd, analizuje charakter instytucji zamiany kary pozbawienia wolności na karę nieizolacyjną oraz instytucji skrócenia wykonania kary orzeczonej z warunkowym zawieszeniem, a także przedstawia kwestię zaliczenia na poczet kary podlegającej wykonaniu.

Artykuł omawia tak zwany ogólny obowiązek udzielania pomocy organom ścigania (art. 15 § 3 Kodeksu Postępowania Karnego). Autor wskazuje, że powyższy przepis może być zgodny z innymi podstawami prawnymi upoważniającymi do żądania/wezwania pomocy i analizuje konsekwencje tej zgodności. Następnie Autor wyjaśnia, że zachowanie sprzeczne z innymi przepisami prawa nie może podlegać temu obowiązkowi i podkreśla, że procedura ta nie może być wykorzystana do obejścia ograniczeń związanych z przeprowadzaniem czynności procesowych. Ponadto obowiązek świadczenia pomocy nie jest źródłem dochodów, które zaspokajają istotne potrzeby organów ścigania.

Teza glosowanej uchwały brzmi: Wykładnia dokonana w uchwale wiąże od chwili jej powzięcia.