Doktryna postępowania karnego nie wypracowała jednolitego stanowiska odnośnie charakteru postępowania sprawdzającego. Obecnie, dopuszczono na tym etapie postępowania możliwość rozpytania potencjalnego sprawcy przestępstwa oraz świadków. Umożliwia ono wstępną weryfikację zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, jednak ustalanie potencjalnych sprawców nie może przekształcić się w nieformalne śledztwo. Obowiązujące przepisy prawne nie przewidują udziału pokrzywdzonego w postępowaniu sprawdzającym.

Teza glosowanego wyroku brzmi: Treść art. 345 k.p.k. należy wykładać w powiązaniu z celami postępowania przygotowawczego określonymi w art. 297 § 1 k.p.k. Zmiany art. 297 § 1 k.p.k. dokonane przez art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. (Dz.U. nr 206, poz. 1589) (nowela listopadowa) z jednej strony stworzyły możliwość skrócenia postępowania przygotowawczego, z drugiej zaś ograniczyły sądowi możliwość zwrotu sprawy przed rozprawą do uzupełnienia dochodzenia lub śledztwa przy dostrzeżonych brakach dowodowych.

Genezy prawa karnego i procedury karnej USA należy poszukiwać w prawie angielskim. Jednak od momentu obowiązywania Magna Charta z 1215 r. prawo angielskie, a tym bardziej prawo amerykańskie, przeszło istotną ewolucję, zachowując jednocześnie ogólne rozwiązania charakterystyczne dla modelu anglosaskiego.