Chłód igli. Miasto nie krzyczy pasami

Dartymi w jezdnie, przystanki i tory

Odpoczywamy. Co się zdarzy z nami

W ten chmurny weekend, świąteczny nie z pory?

Nieraz nam prawią, żeśmy stumanieni

Że tylko z Ody radość, nie z Mazurka

Lecz przecie – mowy pajdę, odkład ziemi

Powinni przejąć po nas: syn czy córka

Po to jest pamięć, by ją odwiedzano

Na to dzisiejszość, by przyszłość ochronić

Niech się nam zdarzy w środku miasta, rano

Kasztanowaty albo biały konik