Niniejszy artykuł zawiera charakterystykę postępowania w przedmiocie możliwości przedłużenia terminu do spełnienia zobowiązania do sprzedaży po raz pierwszy w ramach systemu aukcyjnego energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii i dokonuje oceny nowo wprowadzonej regulacji w kontekście sytuacji wytwórców – zwycięzców aukcji na wytwarzanie i sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, którzy chcą dokonać aktualizacji oferty aukcyjnej. Autorka postuluje nowelizację przepisów w zakresie aktualizacji oferty aukcyjnej, która wygrała aukcję, pod kątem regulacji zawartych w art. 79a ustawy OZE.

Artykuł porusza problematykę instytucji skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego w zakresie ustawowych uprawnień orzeczniczych Naczelnego Sądu Administracyjnego w postępowaniu prejudycjalnym. Dominująca liczba orzeczeń oddalających omawianą skargę bądź odmawiających wszczęcia postępowania prejudycjalnego dowodzi, że przedmiotowa instytucja nadal jest niezrozumiała dla praktyki prawniczej. Autorka postuluje nowelizację przepisów ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w oparciu o doświadczenia orzecznicze NSA w tym zakresie.

Problem prawny dotyczący wskazania organu właściwego do stwierdzenia na zasadzie art. 156 § 1 k.p.a. nieważności decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, zwanego popularnie dekretem warszawskim, wymaga niezwłocznego rozstrzygnięcia z uwagi na potrzeby praktyki. Przedmiotem tych decyzji jest odmowa przyznania poprzedniemu właścicielowi prawa własności czasowej (obecnie – użytkowania wieczystego) do gruntu stanowiącego własność gminy i objętego zasięgiem wspomnianego dekretu. Organem pierwszoinstancyjnym właściwym do wydania takiej decyzji było przez pewien czas Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy, kompetencję do wydania decyzji odwoławczej, utrzymującej zazwyczaj stan rzeczy stwierdzony przez organ pierwszoinstancyjny, posiadał zaś Minister Gospodarki Komunalnej.