Rozwój technologii, a w szczególności narzędzi cyfrowych umożliwiających w sposób dostępny dla wszystkich osób modyfikację utworów, czyni dziś jeszcze bardziej aktualną tematykę związaną z charakterem i obrotem prawami zależnymi.

Problem możliwości dochodzenia „krotności” odszkodowania za naruszenia autorskich praw majątkowych jest zagadnieniem często poruszanym zarówno w literaturze przedmiotu, jak i orzecznictwie sądowym. Już na wstępie należy zaznaczyć, że art. 79 ust. 1 pkt 3 pr. aut., mimo jasno sformułowanego brzmienia, stanowi bardzo często źródło rozbieżnej wykładni. W konsekwencji zarówno doktryna, jak i orzecznictwo, dokonując jego interpretacji, często dochodzą do różnych wniosków.

Problematyka prawnoautorskich roszczeń z tytułu naruszeń praw autorskich do utworu architektonicznego nie była do tej pory przedmiotem szerszego zainteresowania literatury. Z niewiadomych przyczyn problem ten, mający niezwykłą doniosłość praktyczną, był niedostrzegany. W literaturze natomiast niejednokrotnie były podnoszone kwestie związane z istotą utworu architektonicznego, podmiotem uprawnionym z tytułu autorskich praw do utworu architektonicznego, prawem do integralności utworu architektonicznego, form jego wyrażenia czy też możliwości wprowadzenia zmian w projekcie architektoniczno-budowlanym. Wspomniana problematyka stanowi przedmiot niniejszego opracowania, jednakże poruszenie jej będzie zagadnieniem wstępnym do opisania, kiedy i na jakich zasadach podmiot uprawniony z tytułu autorskich praw do utworu architektonicznego może skorzystać z roszczeń sprecyzowanych w art. 79 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 z późn. zm.) (pr. aut.). Temat artykułu zdeterminował zakres zainteresowania, który będzie przedmiotem poniższych rozważań. W konsekwencji autor w pierwszej kolejności skupił się na określeniu: czym jest utwór architektoniczny, jakie roszczenia przysługują podmiotowi uprawnionemu z tytułu praw autorskich do utworu architektonicznego oraz kiedy i w jakich okolicznościach uprawniony może skorzystać z roszczeń określonych w art. 79 ust. 1 pkt 1 i 2 pr. aut.