„Brak istotnej pomocy poza paroma drobnymi zrzutami jest główną przyczyną, że Warszawa stała się miastem obleganym, a armia powst. zmuszona jest utrzymywać pozycję defensywną. Zlikwidowanie wielu pozostałych jeszcze w rękach Niemców punktów oporu stolicy jest niemożliwe wobec braku broni ofens. i amunicji (...) Wyjście z impasu i przezwyciężenie trudności bez poważnych zrzutów broni i amunicji jest niemożliwe.

W obliczu nadchodzącej klęski Niemiec i Austro-Węgier w pierwszej wojnie światowej 27 października 1918 r. w Krakowie powstała Polska Komisja Likwidacyjna, na czele której stanęli wybitni politycy z zaboru austriackiego – Ignacy Daszyński i Wincenty Witos. Przejęcie przez nią władzy w zachodniej części zaboru austriackiego (w tym także na Śląsku Cieszyńskim) rozpoczęło proces oswabadzania ziem polskich spod władzy niemieckiej i austriackiej i tym samym odbudowy państwa polskiego.

Z mogił, grobów 1863 r. żywy cień powstaje, cień wielkości epoki, cień Rządu Narodowego i wtedy mogiły wołają głosem straszliwym: Idź i czyń” – pisał Józef Piłsudski, który z czynu powstania styczniowego i legendy kierującego nim Rządu Narodowego czerpał inspirację do tworzenia polskiej siły zbrojnej blisko pół wieku później.