Artykuł opisuje problem niezaskarżalności postanowienia o odmowie dopuszczenia oskarżyciela posiłkowego do udziału w postępowaniu karnym. Sąd może odmówić pokrzywdzonemu udziału w postępowaniu karnym w dwóch przypadkach: jeżeli uzna, że osoba, która chce wziąć udział w postępowaniu nie jest osobą uprawnioną lub jeżeli uzna, że został przekroczony termin złożenia oświadczenia o występowaniu w postępowaniu jurysdykcyjnym w charakterze strony procesowej. Postulat wprowadzenia zażalenia na takie postanowienie wynika nie tylko ze względów aksjologicznych i gwarancyjnych, ale także ze względów konstytucyjnych.

Artykuł porusza problem rodzący rozbieżności w literaturze i orzecznictwie. Sprowadzić go można do pytania: „Czy żądanie oskarżonego złożone w trybie art. 185a k.p.k. należy rozpatrywać jak zwykły wniosek dowodowy”? Autor udzielił na nie twierdzącej odpowiedzi. Artykuł prezentuje różne sposoby interpretacji art. 185a k.p.k.

Zgodnie z przepisem art. 49 § 1 k.p.k. pokrzywdzonym jest osoba fizyczna lub osoba prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. Jak wskazuje się w literaturze procesu karnego, podana legalna definicja pokrzywdzonego zawarta w art. 49 § 1 k.p.k. składa się z kilku elementów, które przy łącznym spełnieniu umożliwiają przyznanie danemu podmiotowi legitymacji procesowej do wystąpienia w procesie karnym w charakterze pokrzywdzonego.