Pojęcie utworu podlegało daleko idącej ewolucji od zarania prawnej regulacji ochrony twórczości w początkach XIII w. aż do czasów współczesnych, poczynając od dzieł literackich wydawanych drukiem w formie książek , do specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego. Można śmiało postawić tezę, że niewielu efektom pracy umysłowej człowieka nie przypisano jeszcze statusu utworu, przedmiotu prawa autorskiego, czy to w doktrynie, orzecznictwie, czy choćby w deklaracjach zainteresowanych osób .

Repartycje, w kontekście prawa autorskiego, to kompensata za dozwolone prawem powielanie utworów na własny użytek przez osoby prywatne, na potrzeby tzw. dozwolonego użytku osobistego. Użytku takiego twórca zakazać nie może. Opłata reprograficzna to rozsądny pomysł na to, by artyści wykonawcy dostali należne im pieniądze za masowe i bezpłatne wykorzystywanie ich treści. Problem natomiast stanowi właściwa redystrybucja zebranych środków.