Poprzedni artykuł w numerze
W dniu 21 listopada 2014 r. w Starej Auli Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego w Szczecinie odbyła się uroczystość z okazji jubileuszu 75. urodzin Profesora Andrzeja Zielińskiego, połączona z wręczeniem Księgi Jubileuszowej Aequitas sequitur legem, która ukazała się nakładem wydawnictwa C. H. Beck. Redaktorami monografii są Pani Profesor Kinga Flaga-Gieruszyńska – Kierownik Katedry Postępowania Cywilnego na WPiA Uniwersytetu Szczecińskiego oraz Pan Profesor Grzegorz Jędrejek – Kierownik Katedry Postępowania Cywilnego na WPiA Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Jubileuszowa uroczystość z udziałem Pana Profesora Andrzeja Zielińskiego i zaproszonych gości przebiegała w serdecznej atmosferze. Jubilat usłyszał wiele słów uznania i szacunku zarówno w ramach wygłoszonej na jego cześć laudacji, jak i w późniejszych wystąpieniach zaproszonych gości.
W wydarzeniu uczestniczyli wychowankowie Pana Profesora, przedstawiciele środowiska naukowego procesualistów z całej Polski, współpracownicy Jubilata ze społeczności akademickich, w których pracował, a także przedstawiciele szczecińskich korporacji prawniczych i sądów. Szerokie spektrum gości pokazało w całej pełni, jak bardzo Jubilat swoją aktywnością połączył świat praktyki i nauki prawa cywilnego procesowego.
Warto dodać, że w ramach oprawy artystycznej uroczystości, oprócz występu Chóru Uniwersytetu Szczecińskiego pod batutą dr. Tadeusza Buczkowskiego, odbył się koncert fortepianowy w wykonaniu Pana Michała Pieroga – doktoranta na WPiA Uniwersytetu Szczecińskiego. Po uroczystości uczestnicy zostali zaproszeni na przedstawienie teatralne poświęcone twórczości Juliana Tuwima, w wykonaniu Olgi Adamskiej, Michała Janickiego oraz Mirosława Kupca – gwiazd Teatru Polskiego w Szczecinie.
Pan Profesor Andrzej Antoni Zieliński urodził się 14 listopada 1939 r. w Poznaniu. Po zdanej w 1957 r. maturze w październiku tego roku Jubilat rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od czwartego roku studiów uczęszczał na proseminarium z postępowania cywilnego, prowadzone przez prof. Władysława Siedleckiego, u którego również zdał egzamin z tego przedmiotu. Wskutek zakazu pracy na więcej niż jednej uczelni prof. W. Siedlecki po ostatnich egzaminach w 1961 r. musiał zrezygnować z pracy na stanowisku kierownika Katedry Postępowania Cywilnego w Poznaniu i pozostał na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Katedrę Postępowania Cywilnego objął po nim prof. Edmund Wengerek, u którego seminarium magisterskie Jubilat ukończył obroną pracy magisterskiej pt. Zażalenie w postępowaniu nieprocesowym, w maju 1962 r.
W lipcu 1962 r. Jubilat podjął pracę w Miejskim i Powiatowym Komitecie Stronnictwa Demokratycznego w Poznaniu, jednocześnie odbywając pozaetatową aplikację sądową. W maju 1964 r. przeniósł się do Szczecina. W Szczecinie pracował nadal w Wojewódzkim Komitecie Stronnictwa Demokratycznego i jednocześnie kontynuował aplikację sądową.
We wrześniu 1964 r. Jubilat zdał egzamin sędziowski, a w lutym 1966 r., po zdanym egzaminie radcowskim, podjął na pół etatu pracę w charakterze radcy prawnego, będąc aplikantem adwokackim. Aplikację adwokacką ukończył zdanym w marcu 1969 r. egzaminem adwokackim. W dniu 3 maja 1969 r., po złożeniu przyrzeczenia adwokackiego, rozpoczął praktykę adwokacką, początkowo w Stargardzie Szczecińskim, a od lipca 1972 r. w Szczecinie. Niezwłocznie po otwarciu możliwości ustawowych, z dniem 1 września 1991 r., otworzył własną kancelarię adwokacką w Szczecinie. Dał się poznać jako doskonały pełnomocnik procesowy, był jednym z najlepszych adwokatów w Szczecinie specjalizujących się w sprawach rodzinnych. Praca w zawodzie adwokata dawała Jubilatowi zawsze dużo satysfakcji, jednak pozostawał mu pewien niedosyt intelektualny i dlatego podjął decyzję o rozpoczęciu publikowania artykułów i opracowań o charakterze naukowym.
W dniu 21 grudnia 1976 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych na UAM w Poznaniu. Promotorem rozprawy doktorskiej pt. Opiekun w postępowaniu cywilnym był prof. Edmund Wengerek.
Godząc przez wiele lat pracy praktykę z działalnością naukową, Jubilat przygotował rozprawę habilitacyjną Postępowanie o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych uzyskał w dniu 24 maja 1994 r. na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.
Warto zaznaczyć, że zarówno w przewodzie doktorskim, jak i habilitacyjnym wszystkie ustawowe głosowania na radach wydziału zapadły jednomyślnie.
Uzyskanie stopnia naukowego doktora habilitowanego otworzyło szczególnie pracowity okres w życiu Pana Profesora. Od tej pory musiał połączyć praktykę adwokacką nie tylko z pracą naukową, ale również z pracą dydaktyczną. W tym czasie Pan Profesor zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego w wielu wiodących polskich uczelniach publicznych i prywatnych, w tym na Uniwersytecie Szczecińskim i Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W tym okresie życia Jubilat w całej pełni mógł realizować przejęte od prof. Edmunda Wengerka motto, zgodnie z którym nauka powinna służyć praktyce.
Główne obszary zainteresowań naukowych Pana Profesora to koszty postępowania, środki zaskarżenia oraz różne aspekty materialnoprawne i procesowe spraw rodzinnych. Jubilat jest autorem ogromnej liczby artykułów, glos, komentarzy i monografii, w których nie ucieka od tematów trudnych i kontrowersyjnych.
Uczelnia to nie tylko nauka, ale przede wszystkim społeczność. Pan Profesor ten aspekt swojej pracy zawsze traktuje bardzo poważnie. Jego seminaria magisterskie były i są w dalszym ciągu oblegane zarówno ze względów merytorycznych, jak i z tego powodu, że jego relacje ze studentami są oparte na wzajemnym szacunku. Profesor wychował wiele osób, które obecnie mogą się poszczycić stopniami doktora i doktora habilitowanego nauk prawnych, bądź też odnoszą ogromne sukcesy w trudnych profesjach prawniczych. Jubilat jest sprawiedliwym i niezwykle dbałym o szczegóły recenzentem w przewodach doktorskich i habilitacyjnych. Dobro, którego młodzież akademicka i naukowa nieustannie doświadcza od Pana Profesora, powraca do niego, czego wspaniałym przejawem jest liczba autorów, którzy nadesłali swoje prace do tej Księgi Jubileuszowej.
Życie Jubilata nie zamyka się tylko w obszarze adwokatury i nauk prawnych. Pan Profesor jest erudytą, kolekcjonerem sztuki i ciekawych bibelotów. Naturalną konsekwencją Jego niezwykle pogodnego usposobienia jest wyjątkowa znajomość dowcipów żydowskich, które Pan Profesor zbiera. Jubilat uwielbia literaturę, a przede wszystkim sięga do twórczości Juliana Tuwima, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i Jana Sztaudyngera. Inne Jego pasje to opera i operetka. Pan Profesor jest także zapalonym turystą, uwielbia piesze wycieczki. To niewątpliwie pasja życia, bo przecież Jubilat był najmłodszym, czternastoletnim licencjonowanym przewodnikiem po Poznaniu. Ostatnią pasją, której nie sposób przemilczeć, jest sport. Niewiele osób wie, że Pan Profesor był bardzo utalentowanym szermierzem. Odnosił sukcesy na szczeblu ogólnopolskim, ale musiał dokonać wyboru między nauką a sportem. I tak polski sport stracił medalowego zawodnika, ale palestra zyskała wybitnego adwokata.
Mimo że w dniu 1 kwietnia 2013 r. Pan Profesor zakończył praktykę adwokacką, przechodząc na emeryturę, jako jeden z wybitnych nestorów szczecińskiej palestry, to nadal pozostaje aktywny na niwie naukowej, publikuje, wykłada i bierze udział w konferencjach naukowych.
Dziękujemy za wszystko, Mistrzu!
Ad multos annos, Panie Profesorze!