Uchwały Krajowego Zjazdu Adwokatury

Palestra 12/2016

Uchwały Krajowego Zjazdu Adwokatury

Kategoria

Udostępnij

K rajowy Zjazd Adwokatury podjął 28 uchwał.

25 listopada 2016 r. przez aklamację przyznał pośmiertnie Wielką Odznakę „Adwokatura Zasłużonym”: adwokat Marii Budzanowskiej (uchwała nr 1), adwokatowi dr. Zdzisławowi Krzemińskiemu (uchwała nr 3) i adwokatowi dr. Romanowi Łyczywkowi (uchwała nr 4). W tej samej drodze Krajowy Zjazd Adwokatury przyznał Wielką Odznakę „Adwokatura Zasłużonym”: adw. Stanisławowi Kłysowi (uchwała nr 2), adw. Henrykowi Rossie (uchwała nr 5).

Na podstawie art. 56 pkt 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze uchwałą nr 6 z 25 listopada 2016 r. KZA zatwierdził sprawozdanie Naczelnej Rady Adwokackiej; uchwałą nr 7 – sprawozdanie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego [Adwokatury]; uchwałą nr 8 – sprawozdanie Wyższej Komisji Rewizyjnej [Adwokatury]. Z kolei uchwałą nr 9 KZA na podstawie art. 56 pkt 4 ustawy Prawo o adwokaturze, po wysłuchaniu wniosków Wyższej Komisji Rewizyjnej, zatwierdził zamknięcie rachunkowe i udzielił absolutorium Naczelnej Radzie Adwokackiej.

Uchwałą nr 10 z 25 listopada 2016 r. KZA dokonał zmian w Regulaminie Krajowego Zjazdu Adwokatury oraz zgromadzeń izb adwokackich, stanowiącym załącznik do Uchwały nr 12 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 20 listopada 2010 r., zmieniony uchwałami nr 11, 12, 13 i 14 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 23 listopada 2013 r.

Uchwałą nr 11 z 25 listopada 2016 r. KZA dokonał zmian w Regulaminie działania organów adwokatury i organów izb adwokackich, stanowiącym załącznik do Uchwały nr 11 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 20 listopada 2010 r.

[Po opracowaniu tekstów jednolitych: Regulaminu Krajowego Zjazdu Adwokatury oraz zgromadzeń izb adwokackich – zgodnie z § 2 uchwały; Regulaminu działania organów adwokatury i organów izb adwokackich – zgodnie z § 2 uchwały zostaną one opublikowane na łamach „Palestry”].

Pozostałe uchwały Krajowego Zjazdu Adwokatury publikujemy in extenso:

Uchwała Nr 15 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Fundamentem wykonywania zawodu adwokata jest tajemnica zawodowa, z której adwokata – na gruncie ustawy stanowiącej o ustroju samorządu adwokackiego oraz podstawowych zasad wykonywania tego zawodu – nie można zwolnić.

Krajowy Zjazd Adwokatury konsekwentnie wyraża zdecydowany sprzeciw wobec wszelkich prób zwalniania adwokatów i aplikantów adwokackich z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej.

Krajowy Zjazd Adwokatury apeluje do adwokatów i aplikantów adwokackich o informowanie właściwych Okręgowych Rad Adwokackich o każdym zdarzeniu, które mogłoby spowodować zagrożenie ujawnienia tajemnicy adwokackiej.

Krajowy Zjazd Adwokatury zwraca się do Okręgowych Rad Adwokackich o informowanie Naczelnej Rady Adwokackiej o każdej próbie zwolnienia adwokata lub aplikanta adwokackiego z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej.

Jednocześnie Krajowy Zjazd Adwokatury zwraca się do Okręgowych Rad Adwokackich o podejmowanie bezpośrednich działań mających na celu wsparcie członków Adwokatury, w stosunku do których będą podejmowane czynności, które mogłyby stanowić zagrożenie dla tajemnicy zawodowej.

Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do każdorazowego udzielania wszelkiego możliwego wsparcia Okręgowym Radom Adwokackim w czynnościach opisanych powyżej, jak również omawiania bieżącej działalności w tym zakresie podczas każdego plenarnego posiedzenia Naczelnej Rady Adwokackiej.

Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do gromadzenia informacji uzyskiwanych od Okręgowych Rad Adwokackich i corocznego przedstawiania członkom samorządu sprawozdania w zakresie odnotowanych zdarzeń, podjętych działań przez organy samorządu, jak również przedstawiania tych danych Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej w ramach corocznego sprawozdania z działalności Adwokatury.

Krajowy Zjazd Adwokatury przypomina, iż tajemnica adwokacka ma charakter gwarancyjny przede wszystkim nie dla adwokatów, ale dla ich klientów. Ochrona ta gwarantuje ich podstawowe prawa: do rzetelnego procesu oraz do prywatności, chronione nie tylko na gruncie Konstytucji RP, ale także na podstawie zobowiązań międzynarodowych.

Krajowy Zjazd Adwokatury podziela stanowisko Komisji Praw Człowieka przy Naczelnej Radzie Adwokackiej, iż uchylanie tajemnicy adwokackiej godzi w zaufanie obywateli do państwa oraz prowadzi do utraty poczucia bezpieczeństwa, podważając wiarygodność oraz legitymację wymiaru sprawiedliwości.

Uchwała Nr 16 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Ład konstytucyjny jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, a jego naruszanie zagraża prawom i wolnościom obywatelskim. Równoważenie się i wzajemna kontrola władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, w szczególności poszanowanie dla prawomocnych orzeczeń sądów i trybunałów, stanowi fundament porządku konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polskiej. Ograniczanie niezależności władzy sądowniczej, niezawisłości sędziów, w tym sędziów Trybunału Konstytucyjnego, podważa zasady współczesnej demokracji.

Konstytucja RP nie daje żadnemu organowi władzy ustawodawczej lub wykonawczej prawa do ingerowania w proces wydawania oraz publikacji orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, ani do oceny prawidłowości wyboru sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Konieczność przestrzegania zasad konstytucyjnych podkreślona została w zaleceniach Europejskiej Komisji na Rzecz Demokracji poprzez Prawo (Komisji Weneckiej).

Permanentny proces zmian ustawowej regulacji zasad działania Trybunału Konstytucyjnego pozostaje w sprzeczności z ustrojowymi fundamentami Rzeczypospolitej, godzi w zasady tworzenia prawa, jego stabilność, a w konsekwencji skutkuje dysfunkcjonalnością filarów demokratycznego państwa prawnego. Sprzeciw budzi także pospieszne stanowienie ukierunkowanego na osiągnięcie doraźnych celów politycznych prawa. Wszelkie zmiany legislacyjne wymagają konsultacji oraz aktywnego udziału przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, a także przestrzegania zasady podziału i równoważenia się władz.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej czerpie swe źródła z godności osoby, z wolności oraz z innych wartości demokratycznych, na jakich oparte jest funkcjonowanie państwa jako wspólnoty wszystkich obywateli. Z norm konstytucyjnych wynikają zasady, dzięki którym jednostka chroniona jest przed „demokratyczną dyktaturą” większości. Granice demokracji konstytucyjnej wyznacza prawo będące autonomiczną i równorzędną wartością. Wszelkie naruszenia tych granic, niezależnie od tego, na jakiej opierają się legitymacji, traktować należy jako zamach na podstawowe konstytucyjne wartości. Ich ochrona w każdym wypadku i w każdym czasie jest naszą podstawową powinnością, od której nikt – ani Adwokatury jako instytucji, ani żadnego z adwokatów – zwolnić nie może.

Uchwała Nr 19 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Dostęp do sądu, system pomocy prawnej gwarantowanej przez Państwo, zwrot kosztów pomocy prawnej świadczonej z wyboru

Krajowy Zjazd Adwokatury, w celu ułatwienia poszukiwania ochrony prawnej przedsądowej i sądowej w Rzeczypospolitej Polskiej, apeluje do władz Rzeczypospolitej Polskiej o rozpoczęcie prac nad gruntowną reformą przepisów o opłatach sądowych poprzez dostosowanie ich do poziomu zamożności społeczeństwa w sposób umożliwiający uprawnionym realizację swojego prawa do sądu.
Krajowy Zjazd Adwokatury postuluje gruntowną reformę systemu nieodpłatnej przedsądowej i sądowej pomocy prawnej udzielanej przez adwokatów wyznaczanych z urzędu, w którym beneficjent mógłby otrzymać pomoc od momentu zaistnienia problemu prawnego do momentu jego rozstrzygnięcia. Krajowy Zjazd Adwokatury podkreśla, że wynagrodzenie adwokata jako pełnomocnika czy obrońcy z urzędu musi być adekwatne do nakładu pracy.
Krajowy Zjazd Adwokatury postuluje reformę przepisów o zwrocie stronom postępowania kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z wyboru w ten sposób, aby wysokość kosztów, których zwrot jest przyznany stronie wygrywającej od strony przegrywającej, wynikała z zawartej umowy pomiędzy klientem a stroną wygrywającą i uzależniona była od uzasadnionego nakładu pracy pełnomocnika.

Uchwała Nr 20 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Wykonywanie zawodu

Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do podjęcia działań zmierzających do: a. ograniczenia możliwości świadczenia pomocy prawnej przez podmioty nielegitymujące się stosownymi uprawnieniami zawodowymi; b. zwalczania przejawów nieuczciwej konkurencji na rynku usług prawnych; oraz c. zwiększenia zakresu obligatoryjnego zastępstwa procesowego i obrony oraz wyłączności na reprezentację adwokatów i radców prawnych w postępowaniach sądowych i szeroko rozumianych postępowaniach administracyjnych.
Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do podjęcia działań umożliwiających wykonywanie zawodu adwokata w formie adwokackiej spółki kapitałowej.
Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do podjęcia działań, które doprowadzą do uelastycznienia form współpracy pomiędzy adwokatami a kancelariami i spółkami z udziałem adwokatów oraz uregulowania zasad zatrudniania lub współpracy z aplikantami adwokackimi.
Krajowy Zjazd Adwokatury widzi potrzebę uregulowania kwestii prawa do urlopów adwokackich, które byłyby podstawą do zniesienia terminu lub odroczenia rozprawy.
Krajowy Zjazd Adwokatury widzi potrzebę likwidacji wymogów przedstawienia przez adwokatów zaświadczenia od lekarza sądowego w przypadku choroby.
Krajowy Zjazd Adwokatury dostrzega potrzebę przyznania adwokatom uprawnień w zakresie dostępu do rejestrów państwowych, w szczególności bazy PESEL, szerokiego dostępu do Centralnej Bazy Danych Ksiąg Wieczystych oraz rejestrów związanych z poświadczaniem dziedziczeń i stwierdzeniem nabycia spadku.
Krajowy Zjazd Adwokatury dostrzega potrzebę uelastycznienia zasad wynagradzania adwokatów w zależności od wyniku sprawy oraz wypracowania zasad dotyczących pozyskiwania środków zewnętrznych na pokrycie kosztów postępowania.
Krajowy Zjazd Adwokatury dostrzega potrzebę rozszerzenia zakresu dopuszczalnego świadczenia usług przez adwokatów.
Krajowy Zjazd Adwokatury rekomenduje rozszerzenie możliwości pełnienia przez adwokatów funkcji członka zarządu oraz prokurenta w spółkach prawa handlowego, w tym w szczególności w spółkach kapitałowych.
Krajowy Zjazd Adwokatury widzi potrzebę poszerzenia ustawowych uprawnień adwokatów w zakresie sporządzania protokołów organów spółek kapitałowych tam, gdzie obecnie wymagana jest forma aktu notarialnego, oraz o generalną możliwość uwierzytelniania podpisów i odpisów dokumentów.
Krajowy Zjazd Adwokatury dostrzega potrzebę rozważenia utworzenia towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych świadczącego usługi w zakresie ubezpieczenia OC adwokatów, rozważając możliwość współpracy z innymi samorządami zawodów zaufania publicznego.
Krajowy Zjazd Adwokatury dostrzega potrzebę wypracowania modelu zaskarżania orzeczeń sądowych oraz składania pism procesowych w terminach wydłużanych ze względu na stopień skomplikowania lub zawiłość sprawy oraz poszerzenia kręgu podmiotów uprawnionych do składania kasacji nadzwyczajnych.
Krajowy Zjazd Adwokatury widzi potrzebę wypracowania i wdrożenia optymalnego i przyjaznego adwokatom modelu doskonalenia zawodowego obejmującego również wiedzę z zakresu dyscyplin pozaprawnych przydatnych do wykonywania zawodu.
Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do rozwijania alternatywnych form doskonalenia zawodowego, w tym szkoleń w formule e-learningu oraz rozwijania doskonalenia przez działalność sekcji.

Uchwała Nr 21 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Wizerunek

Krajowy Zjazd Adwokatury dostrzega potrzebę wypracowania nowej, spójnej i wspólnej dla wszystkich Izb Adwokackich koncepcji kreowania w szeroko rozumianej przestrzeni publicznej wizerunku i budowy marki Adwokatury i adwokatów, w tym poprzez edukację prawną oraz kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa, a także wypracowania metod zarządzania kryzysowego w przypadkach występowania zdarzeń naruszających wizerunek Adwokatury.
Opracowywana koncepcja powinna skupić się na podkreśleniu przewagi konkurencyjnej adwokatów na rynku usług prawnych, takich jak tajemnica adwokacka, wysoki poziom merytoryczny, obowiązkowe ubezpieczenia OC, związanie egzekwowaną przez samorząd etyką zawodową nakazującą maksymalną ochronę interesów klienta z jednoczesnym nakazem zaoszczędzenia klientowi kosztów.
Krajowy Zjazd Adwokatury dostrzega potrzebę zwiększenia zewnętrznego, profesjonalnego wsparcia Naczelnej Rady Adwokackiej w zakresie doradztwa wizerunkowo-marketingowego i kreowania koncepcji wizerunkowej Adwokatury.
Krajowy Zjazd Adwokatury zaleca, w miarę możliwości, tworzenie w Izbach Adwokackich komórek odpowiedzialnych za prowadzenie działań w sferze medialnej.
Niezbędne jest wypracowanie zasad materialnego wsparcia przez Naczelną Radę Adwokacką projektów przygotowanych przez Izby Adwokackie pozwalających na realizację powyższych celów na poziomie lokalnym.

Uchwała Nr 22 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do dokonania gruntownego przeglądu Zbioru Zasad Etyki i Godności Zawodu oraz regulaminu wykonywania zawodu adwokata w zakresie regulacji stanowiących odpowiedni wzorzec postępowania do prowadzenia każdej innej niż adwokacka działalności zarobkowej. Zmiany zmierzać powinny w kierunku ochrony – przez każdego członka Adwokatury – zasady godności zawodu adwokackiego, rozumianej jako powinność dalej idąca niż tylko obowiązek postępowania zgodnie z prawem, czy też powstrzymywania się od zachowań z prawem sprzecznych, a ponadto w kierunku ochrony zasady niedopuszczalności wykorzystywania – do osiągania własnych celów i korzyści poza zakresem świadczonej usługi prawnej – informacji powierzonych przez klienta.

Uchwała Nr 26 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do dokonania kompleksowej analizy Kodeksu Etyki Adwokackiej, przedstawienia propozycji zmian uwzględniających wymagania współczesności oraz oczekiwania środowiska adwokackiego, a także przedstawienia propozycji zmian zasad etyki adwokackiej, w tym w razie potrzeby opracowania projektu nowego Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (Kodeksu Etyki Adwokackiej).
Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do dokonania analizy wewnętrznych aktów normatywnych dotyczących podstaw i trybu postępowania w sprawach dotyczących odpowiedzialności dyscyplinarnej adwokatów oraz opracowania projektów stosownych zmian normatywnych, w tym w szczególności określenia reguł efektywnego przeprowadzania czynności procesowych oraz rozważenia zasadności wydłużenia terminu przedawnienia deliktów dyscyplinarnych.

Uchwała Nr 23 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Narzędzia informatyczne

Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do podjęcia działań mających na celu ułatwienie korzystania przez adwokatów z bezpiecznych narzędzi przechowywania i przesyłania informacji objętych tajemnicą adwokacką przez sieć Internet.
Podejmowane przez Naczelną Radę Adwokacką działania powinny wykorzystywać możliwość rozwoju systemu w ramach projektu „Find-A-Lawyer 2”, realizowanego przy współpracy z CCBE oraz Komisją Europejską.
Celowe jest, aby wraz z ww. usługami został uruchomiony serwis umożliwiający wygenerowanie i utrzymanie prostej strony www – wizytówki adwokata, aby każdy mógł w łatwy sposób informować szersze grono odbiorców o swojej działalności.
Wraz z usługami, o których mowa powyżej, adwokat powinien mieć możliwość wygenerowania bazujących na znaku Adwokatura Polska: papieru firmowego, wizytówki czy też teczki – w wersji elektronicznej oraz gotowej do druku.

Uchwała Nr 24 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Krajowy Zjazd Adwokatury opowiada się za zracjonalizowaniem zasad i wysokości odpisu na fundusz administracyjny NRA celem finansowego wzmocnienia Izb dla realizacji zadań własnych.
Krajowy Zjazd Adwokatury zaleca Naczelnej Radzie Adwokackiej renegocjację ceny i sumy ubezpieczenia OC.
Krajowy Zjazd Adwokatury zaleca Naczelnej Radzie Adwokackiej podjęcie działań zmierzających do zwiększenia udziału kobiet adwokatów w działalności samorządowej, w tym udziału we władzach Adwokatury.
Krajowy Zjazd Adwokatury zaleca Naczelnej Radzie Adwokackiej utworzenie grupowego systemu zakupów informacji prawnej oraz podjęcie negocjacji w celu uzyskania korzystnej oferty na zakup systemu informacji prawnej.
Krajowy Zjazd Adwokatury zaleca ograniczenie zakresu ramowego planu szkolenia NRA do wymagań ustawowych dotyczących egzaminu adwokackiego. W zakresie uzupełniającym szkolenie kompetencja do kształtowania jego programu i organizacji należy do Izb.
Krajowy Zjazd Adwokatury widzi potrzebę uregulowania zasad przechowywania akt związanych z przeprowadzeniem egzaminu wstępnego na aplikację adwokacką i egzaminu adwokackiego oraz archiwizacji akt adwokatów i aplikantów adwokackich.
Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do daleko idącej intensyfikacji uczestniczenia w procesach legislacyjnych. Zjazd ponownie zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką, aby dążyła do zapewnienia przedstawicielom samorządu możliwości aktywnego udziału w pracach komisji legislacyjnych. Krajowy Zjazd Adwokatury widzi potrzebę aktywnego uczestnictwa sekcji praktyków prawa w pracach legislacyjnych.
W związku z ilością projektów legislacyjnych, które każdego roku są procedowane przez rząd i parlament, Krajowy Zjazd Adwokatury postuluje powołanie, obok komisji legislacyjnej składającej się z autorytetów prawniczych, stałego, profesjonalnego zespołu lub biura koordynującego bieżące prace w zakresie legislacji.
Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do implementacji „Wytycznych antykorupcyjnych IBA dla adwokatur – członków IBA”.

Uchwała Nr 25 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Sekcje

Krajowy Zjazd Adwokatury z życzliwością odnosi się do oddolnej aktywności adwokatów, w szczególności działalności tworzonych przy Okręgowych Radach Adwokackich sekcji praktyków prawa.
Krajowy Zjazd Adwokatury wskazuje na pozytywne efekty działalności sekcji praktyków prawa, takie jak wymiana doświadczeń pomiędzy adwokatami, integracja środowiskowa, promowanie wiedzy z danej dziedziny prawa wśród potencjalnych klientów, budowanie wizerunku całej Adwokatury poprzez aktywność zewnętrzną.
Krajowy Zjazd Adwokatury uważa, że sekcje mogą również odegrać znaczącą rolę opinio- i projektodawczą w procesach legislacyjnych dotyczących dziedzin prawa pozostających w obszarach zainteresowania sekcji.
Krajowy Zjazd Adwokatury wyraża zapatrywanie, że sekcje praktyków prawa, jako ruch oddolny, powinny być tworzone wszędzie tam, gdzie zgłoszą się adwokaci chętni do ich utworzenia.
Działalność sekcji wpisywać się winna w ogólne cele działalności organów Adwokatury i organów Izb Adwokackich. Organy te powinny udzielać sekcjom wsparcia, w miarę możliwości również w wymiarze finansowym.
Krajowy Zjazd Adwokatury zaleca Naczelnej Radzie Adwokackiej zmianę regulaminu o doskonaleniu zawodowym adwokatów w ten sposób, aby uczestnictwo w działalności sekcji, w szczególności udział w konferencjach i seminariach czy też przygotowywanie publikacji, uprawniało (w porozumieniu z właściwymi komisjami doskonalenia zawodowego) do zaliczenia punktów doskonalenia zawodowego na podobnych zasadach, jak udział w pracach czy uczestnictwo w wydarzeniach organizowanych przez komisje powołane przy Okręgowych Radach Adwokackich.

Uchwała Nr 12 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 25 listopada 2016 r.

w sprawie ustalenia liczby członków i zastępców członków Wyższego Sądu Dyscyplinarnego oraz sądów dyscyplinarnych

Na podstawie art. 56 pkt 3a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 615 z późn. zm.) Krajowy Zjazd Adwokatury uchwala, co następuje:

§ 1

Ustala się liczbę członków Wyższego Sądu Dyscyplinarnego i ich zastępców na 29 członków Wyższego Sądu Dyscyplinarnego i 6 zastępców.

§ 2

Ustala się liczbę członków sądów dyscyplinarnych i ich zastępców w izbach zrzeszających:

a) do 600 adwokatów na 14 członków sądu dyscyplinarnego i 2 zastępców,
b) od 601 do 2000 adwokatów na 20 członków sądu dyscyplinarnego i 3 zastępców,
c) powyżej 2000 adwokatów na 27 członków sądu dyscyplinarnego i 4 zastępców.

§ 3

Dla ustalenia liczby wybieranych członków sądów dyscyplinarnych i ich zastępców, o których mowa w § 2, przyjmuje się liczbę adwokatów na dzień 1 stycznia roku, w którym dokonuje się wyboru do tych organów.

§ 4

Uchwała wchodzi w życie z chwilą jej podjęcia.

Uchwała Nr 13 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

w sprawie zmiany załącznika do Uchwały Nr 11 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 20 listopada 2010 r. – Regulaminu działania organów adwokatury i organów izb adwokackich

Na podstawie art. 56 pkt 6 lit. a) i d) ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 615 z późn. zm.) Krajowy Zjazd Adwokatury stanowi, co następuje:

§ 1

W załączniku do uchwały nr 11 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 20 listopada 2010 r. – Regulaminie działania organów adwokatury i organów izb adwokackich:

w § 10 dodaje się ust. 3 o następującej treści: „Wicedziekan okręgowej rady adwokackiej działający na podstawie § 5 ust. 1 lub § 11 ust. 1 uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej nr 55/2016 z dnia 15 stycznia 2016 r. «Regulamin organizacji i funkcjonowania Okręgowych Rad Adwokackich» może brać udział w posiedzeniu plenarnym Naczelnej Rady Adwokackiej, wykonując prawa i obowiązki zastępowanego dziekana okręgowej rady adwokackiej”.
§ 6 ust. 5 podlega skreśleniu.
ustęp 6 zostaje oznaczony jako ustęp 5.

§ 2

Pozostałe przepisy pozostają bez zmian.

§ 3

Krajowy Zjazd Adwokatury upoważnia i obliguje Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej do sporządzenia i opublikowania tekstu jednolitego Regulaminu działania organów adwokatury i organów izb adwokackich uwzględniającego zmiany wskazane w niniejszej uchwale.

§ 4

Uchwała podlega opublikowaniu w czasopiśmie „Palestra”.

§ 5

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uchwała Nr 14 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

w przedmiocie zmiany Regulaminu Krajowego Zjazdu Adwokatury oraz zgromadzeń izb adwokackich

Krajowy Zjazd Adwokatury, na podstawie art. 56 pkt 6 lit. a) i d) ustawy z dnia 26 maja 1982 r. „Prawo o adwokaturze” (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 615 z późn. zm.), uchwala, co następuje:

Dodaje się § 5 ust. 3 o następującej treści: „Naczelna Rada Adwokacka lub okręgowa rada adwokacka w uchwale, o której mowa w § 5 ust. 1 i 2 może postanowić o zamknięciu przyjmowania przez te organy pisemnych wniosków i projektów uchwał w terminie nie wcześniejszym niż 14 dni przed dniem rozpoczęcia Zjazdu lub zgromadzenia i nie później niż 1 dzień przed rozpoczęciem Zjazdu lub zgromadzenia”.
W § 14 dodaje się ust. 5 o następującej treści: „W przypadku złożenia przez zwołującego wniosku, o którym mowa w § 34 wybory osób wskazanych w ust. 1 mogą odbyć się w formie elektronicznego systemu głosowania”.
Dodaje się § 25 ust. 3 o następującej treści: „Przedłożenie projektu uchwały finansowej lub poprawek do takiej uchwały wymaga uzasadnienia projektu oraz określenia budżetowych źródeł finansowania wszystkich pozycji wskazanych w projekcie. W przypadku niespełnienia tego wymogu Przewodniczący pozostawia wniosek bez rozpoznania”.
§ 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „Głosowanie odbywa się w miejscu i czasie ustalonym przez komisję wyborczą. Przewodniczący komisji wyborczej podaje do wiadomości czas rozpoczęcia i czas trwania głosowania”.
Uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia i podlega ogłoszeniu w czasopiśmie „Palestra” i na stronach internetowych Naczelnej Rady Adwokackiej.
Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do opublikowania treści tekstu jednolitego Regulaminu Krajowego Zjazdu Adwokatury oraz zgromadzeń izb adwokackich uwzględniającego zmiany wskazane w niniejszej uchwale.

Uchwała Nr 17 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Krajowy Zjazd Adwokatury rekomenduje rozważenie przez Naczelną Radę Adwokacką ustanowienia Fundacji Adwokatów i Adwokatury Polskiej, której celem będzie współdziałanie z organami samorządu adwokackiego w realizacji ustawowych zadań samorządu zawodowego Adwokatury.

Uchwała Nr 18 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

W obliczu niespotykanej skali pogwałcenia elementarnych praw człowieka wobec ludności cywilnej, w tym dzieci, mającego miejsce w wyniku działań wojennych wokół miasta Aleppo, Polska Adwokatura – pamiętając los Warszawy w latach 1939–45 poddanej planowemu wyniszczeniu (w wyniku którego zginęła znakomita większość Polskiej Adwokatury) i pozbawionej wszelkiej pomocy – czuje szczególne prawo i obowiązek wyrażenia sprzeciwu wobec łamania praw człowieka w tym konflikcie. Krajowy Zjazd Adwokatury zobowiązuje Naczelną Radę Adwokacką do wyasygnowania odpowiedniej sumy – w ocenie NRA możliwej do poniesienia przez Adwokaturę, a niemającej charakteru tylko symbolicznego oraz przeprowadzenia zbiórki pieniężnej wśród adwokatów i aplikantów adwokackich celem przekazania środków pieniężnych organizacjom humanitarnym niosącym pomoc Aleppo.

Uchwała Nr 27 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

w sprawie ustalenia liczby członków i zastępców członków Wyższego Sądu Dyscyplinarnego oraz sądów dyscyplinarnych (reasumpcja)

Na podstawie art. 56 pkt 3a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 615 z późn. zm.) Krajowy Zjazd Adwokatury uchwala, co następuje:

§ 1

Ustala się liczbę członków Wyższego Sądu Dyscyplinarnego i ich zastępców na 29 członków Wyższego Sądu Dyscyplinarnego i 6 zastępców.

§ 2

Ustala się liczbę członków sądów dyscyplinarnych i ich zastępców w izbach zrzeszających:

a) do 600 adwokatów na 14 członków sądu dyscyplinarnego i 2 zastępców,
b) od 601 do 2000 adwokatów na 20 członków sądu dyscyplinarnego i 3 zastępców,
c) od 2001 do 3000 adwokatów na 27 członków sądu dyscyplinarnego i 4 zastępców,
d) powyżej 3000 adwokatów na 33 członków sądu dyscyplinarnego i 6 zastępców.

§ 3

§ 4

W przypadku, w którym liczba sędziów lub zastępców sędziów sądu dyscyplinarnego izby adwokackiej w momencie wejścia w życie niniejszej uchwały jest niższa niż określona w § 2, uzupełniające wybory sędziów i zastępców sędziów dyscyplinarnych przeprowadza się na najbliższym zwyczajnym zgromadzeniu izby.

§ 5

Uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia.

Uchwała Nr 28 Krajowego Zjazdu Adwokatury z dnia 26 listopada 2016 r.

Krajowy Zjazd Adwokatury przyjmuje Strategię Adwokatury.

Strategia Adwokatury

Założenia strategiczne:

Pozycja Adwokatury w społeczeństwie i strukturze publicznej za 20 lat.

Adwokatura – profesjonalna, intelektualna elita społeczeństwa, posiadająca zbudowaną na przestrzeni wielu lat chlubnej historii znaczącą pozycję oraz autorytet, odgrywająca istotną rolę w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym kraju.
Adwokatura rozpoznawalna i dostępna dla społeczeństwa, zapewniająca wykwalifikowaną pomoc prawną w każdej potrzebie, funkcjonująca w oparciu o najwyższe standardy etyczne, strzegąca tajemnicy adwokackiej.
Adwokatura działająca w oparciu o optymalny model funkcjonowania zawodowego, tworząca mechanizmy sprzyjające bezpieczeństwu w wykonywaniu zawodu oraz platformy wymiany doświadczeń i wiedzy pomiędzy adwokatami.
Adwokatura – lider środowisk prawniczych, otwarta na dialog, odpowiadająca na aktualne i spodziewane wyzwania, wspierająca gwarancje niezawisłości sędziowskiej, inicjująca wspólne przedsięwzięcia środowisk prawniczych w celu realizacji interesu publicznego.
Adwokatura analizująca i kontrolująca proces przestrzegania prawa przez wszystkie organy i instytucje publiczne, reagująca na dostrzegane nieprawidłowości, inicjująca potrzebne zmiany legislacyjne, w szczególności dotyczące funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości i systemu ochrony prawnej oraz przestrzegania praw człowieka.
Adwokatura poszerzająca i intensyfikująca współpracę międzynarodową.
Adwokatura sprawnie, racjonalnie i efektywnie kształcąca aplikantów.
Adwokatura funkcjonująca w oparciu o strukturę samorządową umożliwiającą sprawne i efektywne zarządzanie.
Adwokatura budząca zaufanie społeczne, wrażliwa na zaistniałe potrzeby społeczno-gospodarcze, współpracująca w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych lub społecznie skomplikowanych.

Dążenie do osiągnięcia założeń strategicznych poprzez realizację celów strategicznych

Cel strategiczny nr 1 – Wzmocnienie pozycji Adwokatury

Metody operacyjne:

Proaktywna budowa pozycji Adwokatury.
Inicjatywy zmierzające do poprawy pozycji rynkowej adwokatów i poszerzenia uprawnień adwokatów.
Konsekwentna budowa przez Adwokaturę instrumentów oddziaływania w sferze publicznej, niezbędnych dla skutecznej realizacji postulatów Adwokatury.
Współdziałanie z innymi zawodami prawniczymi oraz z samorządami zawodowymi.
Współdziałanie w procesie legislacyjnym, wzmacniające wpływ Adwokatury na proces stanowienia prawa.
Prezentowanie stanowiska w sprawach dotyczących rynku usług prawnych i wymiaru sprawiedliwości oraz praw człowieka.
Publiczna analiza aktów normatywnych.
Stała praca nad koncepcjami zmian normatywnych w obszarach związanych z działalnością Adwokatury.
Tworzenie mechanizmów inspirujących środowisko adwokackie do przedstawiania koncepcji i propozycji zmian. Monitoring legislacji również na poziomie Izb.
Stworzenie mechanizmów świadczenia przez Adwokaturę pomocy eksperckiej ośrodkom władzy publicznej.
Konsekwentny rozwój sądownictwa polubownego i mediacji w ramach Adwokatury.
Prezentowanie postulatów Adwokatury, w szczególności w zakresie:

a) Ujednolicenia kryteriów naboru na aplikacje prawnicze oraz egzaminów końcowych, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych aplikacji.
b) Uznania zawodu sędziego za „koronę” zawodów prawniczych.
c) Udziału wszystkich zawodów prawniczych w wyłanianiu kandydatów na urząd sędziego, prokuratora.
d) Ograniczenia immunitetów sędziowskich do czynności orzeczniczych.
e) Uproszczenia procedur (ograniczenie obszerności kodeksów), ograniczenie postępowań wpadkowych.
f) Przestrzegania zasady dobrej legislacji tak, aby akt normatywny nie był wielokrotnie zmieniany w krótkich odstępach czasu.
g) Stworzenia skutecznych instrumentów gwarantujących jednolitość wykładni prawa stosowanej przez sądy.
h) Współtworzenia systemu nieodpłatnej pomocy prawnej opartego na zasadach rynkowych.
i) Stworzenia modelu „nieodpłatnej pomocy prawnej” jako formy dobrowolnego świadczenia usług przez adwokatów na podstawie umowy ze Skarbem Państwa.
j) Ukształtowania systemu powszechnych ubezpieczeń ochrony prawnej stanowiącego jeden z filarów systemu finansowania profesjonalnej pomocy prawnej.

Cel strategiczny nr 2 – Wizerunek Adwokatury. Promocja Adwokatury w ramach ogólnej strategii długoterminowej oraz strategii definiowanej przez cele zadaniowe

Strategiczne metody długoterminowe:

Koordynacja strategii wizerunkowej z priorytetowymi zadaniami Adwokatury.
Sukcesywne rozwijanie marki „adwokat” na szerokim rynku usług prawnych.
Koordynacja strategii wizerunkowej z przekazem zewnętrznym dotyczącym marki zawodu adwokat.
Koordynacja działalności wizerunkowej z podnoszeniem standardów wykonywania zawodu niezbędnych dla utrzymania prawdziwości przekazu zewnętrznego dotyczącej marki zawodu adwokat.
Regularne prowadzenie badań środowiska adwokackiego i opinii publicznej w celu monitorowania marki adwokat na rynku usług prawnych.
Opracowanie i wdrożenie systemu komunikacji medialnej o działalności publicznej adwokatów i Adwokatury.
Poszerzenie rynku usług prawnych poprzez kształtowanie świadomości potrzeby korzystania z pomocy adwokata.

Strategiczny cel wizerunkowy – wykreowanie wizerunku adwokata, jako prawnika pierwszego wyboru.

Metody operacyjne zewnętrzne:

Promowanie zawodu adwokata jako marki na rynku usług prawnych, kojarzonej z niezależnością, bezpieczeństwem, zaufaniem, indywidualnym podejściem do klienta oraz wysoką jakością świadczonych usług.
Poszerzenie i promocja rynku usług prawnych w zakresie obsługi podmiotów gospodarczych świadczonej przez adwokatów.
Poszerzenie i promocja rynku usług prawnych w zakresie doradztwa prawnego świadczonego przez adwokatów.
Budowanie nawyku korzystania prewencyjnego z pomocy adwokata.
Aktywne uczestnictwo w działaniach CSR związanych z bezpieczeństwem i edukacją prawną.
Opracowanie i wdrożenie spójnego systemu komunikacji zewnętrznej działań podejmowanych przez Naczelną Radę Adwokacką. Metody operacyjne wewnętrzne:
Zorientowanie działań wizerunkowych realizowanych przez Naczelną Radę Adwokacką wokół potrzeb Adwokatury.
Opracowanie i wdrożenie spójnego systemu komunikacji wewnętrznej dotyczącego działań podejmowanych przez Naczelną Radę Adwokacką.
Uzupełnienie szkoleń adwokatów i aplikantów adwokackich o elementy związane z:

budowaniem wizerunku marki adwokata,
podwyższaniem jakości świadczonej pomocy prawnej.

Cel strategiczny nr 3 – Właściwy podział rynku usług prawnych

Metody operacyjne:

Rynek usług prawnych – naturalny podział: prawnicy wykonujący wolny zawód vs. prawnicy pozostający w stosunku pracy.
Współpraca z przedstawicielami innych zawodów prawniczych (kluczowe obszary: legislacja, współpraca międzynarodowa, działalność szkoleniowa, sfera dyscyplinarna).
Profesjonalizacja rynku usług prawnych.
Skoordynowane zwalczanie przejawów nieuczciwej konkurencji.
Model zawodu dostosowany do zmieniającego się rynku.
Określenie zasad świadczenia pomocy prawnej w warunkach nowych technologii.
Starania o poszerzenie uprawnień adwokatów.

Cel strategiczny nr 4 – Adwokatura profesjonalnie zarządzana

Metody operacyjne:

Zarządzanie Adwokaturą.
Tworzenie platform wymiany myśli i doświadczeń. Poprawa komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej. a. Prezydium NRA jako organ wykonawczy zadań określonych przez NRA. b. NRA jako gwarant realizacji założeń strategicznych oraz jednolitości działań w zakresie wykonywania zadań Adwokatury. c. Sprawna komunikacja zewnętrzna skoordynowana z działalnością PR. d. Sprawna komunikacja wewnętrzna; debaty z wykorzystaniem środków nowoczesnej komunikacji w celu zwiększenia elastyczności operacyjnej. e. Stworzenie mechanizmów służących koordynacji i komplementarności strategicznie określonych działań NRA i ORA. f. Decentralizacja zarządzania. Skupienie bieżących decyzji zarządczych na poziomie izb adwokackich.
Udoskonalenie struktury organizacyjnej i zarządzania finansami. a. Precyzyjne określenie kompetencji poszczególnych funkcji członków Prezydium NRA wraz z podziałem obowiązków i wskazanym zakresem odpowiedzialności. b. Powołanie komisji stosownie do potrzeb. c. Precyzyjne określenie kompetencji poszczególnych komisji NRA wraz z podziałem obowiązków i zadań. d. System finansowania komisji oparty na budżetowaniu wcześniej zaakceptowanych projektów zgodnych z celami strategicznymi. Obowiązek komisji przedłożenia projektów wraz ze wskazaniem szczegółowych prognoz kosztowych. Ustalenie budżetu NRA i środków komisji w oparciu o przedłożone projekty. e. Doskonalenie systemu zarządzania finansami. f. Budżetowanie i planowanie wydatków. i. Wydatki oparte na zabudżetowaniu w myśl założeń strategicznych. ii. Konsekwentna realizacja założeń polityki finansowej. iii. Usprawnienie analityki finansowej. iv. Decyzje finansowe ad hoc na zasadzie wyjątku. g. Priorytetowe sfery finansowe Adwokatury: (1) doskonalenie zawodowe; (2) działalność legislacyjna; (3) szkolenie aplikantów; (4) działalność wizerunkowa; (5) nadzór nad wykonywaniem zawodu; (6) zwalczanie nieuczciwej konkurencji; (7) pion dyscyplinarny; (8) działalność integracyjna.
Stałe działanie w celu przekształcenia administrowania w proces zarządzania potencjałem społecznym Adwokatury.

Cel strategiczny nr 5 – Najwyższy poziom kształcenia

Kształcenie zawodowe – bezwzględny priorytet działalności. Optymalny i przyjazny model doskonalenia zawodowego.
System przyjęć na aplikację gwarantujący dopływ najlepszych studentów.
Propagowanie zasady równorzędności aplikacji oraz swobodnego przepływu między zawodami prawniczymi, równorzędne formy egzaminowania we wszystkich aplikacjach prawniczych.
Stopniowe ograniczanie możliwości uzyskania tytułu zawodowego adwokata z pominięciem aplikacji (lobbing).
Model sprawnego, racjonalnego i efektywnego systemu kształcenia aplikantów, oparty na wzorcu szkolenia:

a) głównie szkolenie zawodowe,
b) model aplikant–patron,
c) nacisk na praktykę zawodową pod stałą opieką patrona,
d) ograniczenie odbywania aplikacji bez kontaktu z patronem i bez uczestniczenia aplikanta w funkcjonowaniu kancelarii,
e) małe grupy zajęciowe,
f) nowoczesne metody szkolenia nakierunkowane na nabycie praktycznych umiejętności wykonywania zawodu, takie jak case study, moot court, monk trial, szkolenia z retoryki, psychologii sądowej, warsztatów pisania pism procesowych, negocjacji, podstaw zarządzania niezbędnych do wykonywania zawodu w formie dopuszczonej przez ustawę.

Cel strategiczny nr 6 – Przyjazny model wykonywania zawodu

Metody operacyjne:

Kształtowanie zasad etyki zawodowej dotyczących modelu samorządowej promocji i wizerunku adwokata stosownie do aktualnych realiów rynkowych.
Otwarcie możliwości wykonywania zawodu w spółkach prawa handlowego posiadających osobowość prawną.
Poszerzenie możliwości uczestniczenia przez adwokatów w zarządach spółek kapitałowych.
Wzmocnienie normatywnych gwarancji bezwzględnego charakteru tajemnicy adwokackiej.
Budowanie instytucjonalnego modelu nieodpłatnej pomocy prawnej, finansowanego na warunkach rynkowych.
Ukształtowanie modelowych umów współpracy pomiędzy adwokatami (zwłaszcza w relacji adwokat niebędący wspólnikiem – spółka adwokacka).

Cel strategiczny nr 7 – Zachowanie najwyższej jakości samorządowego sądownictwa dyscyplinarnego

Metody operacyjne:

Utrzymanie sądownictwa dyscyplinarnego w strukturze samorządu.
Niezależny i autonomicznie budżetowany pion dyscyplinarny.
Poprawa jakości postępowań dyscyplinarnych.
Szybkość i rzetelność postępowań dyscyplinarnych.
Określenie pozycji rzeczników i ich zastępców.
Wprowadzenie immunitetu w zakresie czynności orzeczniczych.
Uchwalenie regulaminów: a. Działania rzeczników dyscyplinarnych. b. Wyboru zastępców rzeczników i określenie ich kompetencji.
Racjonalizacja zasad funkcjonowania organów dyscyplinarnych oraz umacnianie mechanizmów kontroli i nadzoru nad przestrzeganiem zasad etyki i deontologii zawodowej.
Zaproponowanie modelu normatywnego odpowiedzialności dyscyplinarnej w odpowiedzi na sygnały z orzecznictwa SN.

Cel strategiczny nr 8 – Adwokatura przyjazna, zintegrowana, otwarta na otoczenie

Metody operacyjne:

Wzmocnienie roli Adwokatury w dziedzinie nauki, edukacji i promocji kultury prawnej społeczeństwa. a. Większe zaangażowanie w proces kształcenia na poziomie szkoły średniej. b. Współpraca z powszechnym systemem edukacyjnym. c. Działalność pro bono w zakresie adekwatnym do stopnia obciążenia adwokatów obowiązkami publicznymi, opłaconymi poniżej stawki rynkowej. d. Po urealnieniu zasad pomocy prawnej z urzędu, pozostawienie w zakresie działania samorządu adwokackiego decyzji odnośnie świadczenia pomocy prawnej pro bono. e. Wypracowanie systemu inspirującego adwokatów do współtworzenia doktryny poprzez publikację glos i artykułów o tematyce prawnej. f. Stworzenie platform wymiany wiedzy i doświadczenia pomiędzy adwokatami. g. Inspirowanie badań oraz publikacji dotyczących szeroko pojętego „warsztatu adwokata”, taktyki adwokackiej, wymowy prawniczej, piśmiennictwa prawniczego, logiki, socjologii, psychologii.
Rozwijanie aktywności Adwokatury w dziedzinie sportu i rekreacji.
Dalszy rozwój kulturotwórczej roli Adwokatury i promowanie postaw kulturotwórczych wśród aplikantów.
Dbałość o integrację środowiska przez organizację przedsięwzięć artystycznych i sportowych.
Współpraca ze stowarzyszeniami i towarzystwami naukowymi, kulturalnymi i sportowymi.

Prezydium Zjazdu pracowało w składzie:

przewodniczący adw. Janusz Długopolski;

wiceprzewodniczący: adw. Marek Mikołajczyk i adw. Tomasz Jachowicz;

sekretarze: adw. Anna Barczyk i adw. Przemysław Rosati.

Zaloguj się/utwórz konto, aby zdobyć punkty szkoleniowe

Poprzedni artykuł w numerze

Wybory organów samorządu Adwokatury

Następny artykuł w numerze

Nie możemy milczeć

Anna Krzyżanowska