O bchodom 200-lecia Katedry Prawa Karnego UJ oraz Ogólnopolskiemu Zjazdowi Katedr Prawa Karnego i Kryminologii (zob. s. 267–271) towarzyszyła uroczystość wręczenia księgi jubileuszowej prof. Andrzejowi Zollowi – wieloletniemu kierownikowi katedry. Asumptem wydania i wręczenia księgi były siedemdziesiąte urodziny Jubilata – powszechnie znanego uczonego i uczestnika życia publicznego, m.in. byłego Sędziego i Prezesa Trybunału Konstytucyjnego (1993–1997), Rzecznika Praw Obywatelskich (2000– 2006), a w ostatnich latach Przewodniczącego Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego.

Uroczystość rozpoczęła się o godzinie 15.00 na dziedzińcu Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego, a uczestniczyło w niej kilkuset gości z kraju i zagranicy. Adwokaturę Polską reprezentowali Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej adw. Andrzej Zwara i Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie adw. Jan Kuklewicz.

Jako gospodarz głos zabrała na początku prof. Krystyna Chojnicka – Dziekan WPiA UJ, po której słowa do Jubilata i Gości skierował Rektor UJ prof. Wojciech Nowak, który zaakcentował, że przez służbę dla państwa i prawa prof. Andrzej Zoll stał się dumą wszechnicy jagiellońskiej.

Obszerną laudację dla swojego mistrza, słowami wyrażającymi uznanie, podziw i szacunek, okraszoną licznymi anegdotami – wygłosił profesor UJ i sędzia SN Włodzimierz Wróbel. U mówcy dawało się wyczuwać napięcie i szczególny stan emocjonalny, co podnosiło walor laudacji na najwyższy poziom retoryczny.

Następnie głos zabrali: Minister Sprawiedliwości dr Jarosław Gowin, Prezes Trybunału Konstytucyjnego prof. Andrzej Rzepliński, Rzecznik Praw Obywatelskich prof. Irena Lipowicz, Rektor Wyższej Szkoły Prawa i Administracji w Przemyślu prof. Jerzy Posłuszny oraz Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w Krakowie adw. Jan Kuklewicz.

Minister Jarosław Gowin podkreślił m.in., że Polska zawdzięcza prof. Zollowi wysokie standardy prawa i ochronę praw człowieka, i dodał, że czerpie „pełnymi garściami” z dorobku prof. Zolla, który od czasów studenckich jest dla niego wzorem obywatela i człowieka. Profesor Irena Lipowicz ze wzruszeniem przypomniała ważny epizod z roku 1980 związany z powołaniem, na fali ówczesnych wydarzeń, Komisji Społecznej w Krakowie, pod przewodnictwem Jubilata, która przygotowała ważne zmiany w prawie, respektujące prawa i wolności człowieka i obywatela, które powinny obowiązywać w demokratycznym i suwerennym państwie.

Adwokat Jan Kuklewicz, wyrażając słowa szacunku polskiej Adwokatury dla dorobku i pozycji Jubilata w nauce prawa, podkreślił Jego wybitne osiągnięcia w wymiarze publicznym i społecznym, które łącznie stanowią wielkie dzieło Pana Profesora Andrzeja Zolla. Przypomniał, że poprzednikami Jubilata na Katedrze Prawa Karnego UJ byli znakomici adwokaciprofesorowie – Michał Koczyński, Józef Michał Rosenblatt, Józef Reinhold, Władysław Wolter i Kazimierz Buchała. W wykonaniu uchwały Okręgowej Rady Adwokackiej z 3 września 2012 r. Dziekan Jan Kuklewicz wręczył prof. Andrzejowi Zollowi Medal Adwokatury Krakowskiej „Pro Lege et Libertate”, podkreślając, że Jubilat swoimi działaniami realizuje idee zgodne z hasłem Medalu. Wypada wspomnieć, że w 2007 r. na podstawie uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej Jubilat (razem z profesorami Wiesławem Chrzanowskim i Markiem Safjanem) został odznaczony Wielką Odznaką „Adwokatura Zasłużonym”. Wówczas wzruszającą laudację wygłosił redaktor naczelny „Palestry” adw. Stanisław Mikke.

Księgę jubileuszową pt. Państwo prawa i prawo karne zaprezentował prof. Stanisław Waltoś, który podkreślił m.in., że jest ona dowodem szczególnego uhonorowania Jubilata w środowisku akademickim. Na księgę składa się ponad 2800 stron podzielonych na dwa tomy. Stanowią ją 182 artykuły piór 186 autorów z Polski, Czech, Litwy, Niemiec, Słowacji, Ukrainy i Włoch. Dodać wypada, że księgę przygotował kilkunastoosobowy zespół, a zredagowali uczniowie i najbliżsi współpracownicy Jubilata – Włodzimierz Wróbel, Piotr Kardas oraz Tomasz Sroka.

Po wręczeniu Księgi głos zabrał prof. Andrzej Zoll, który dziękując za tę szczególną uroczystość uniwersytecką, wpisaną w kończące się roczne obchody 200-lecia kierowanej przez niego katedry, w przepięknym wystąpieniu odniósł się do najważniejszych momentów w swoim życiu oraz w działalności naukowej i publicznej. Odwoływał się do wiedzy i doświadczeń zdobytych w pracy naukowej i dydaktycznej oraz z racji pełnionych funkcji państwowych i publicznych na stanowiskach Sędziego i Prezesa TK, Rzecznika Praw Obywatelskich, Przewodniczącego Komisji Legislacyjnej, Państwowej Komisji Wyborczej, Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, a także do wielu szczegółów ważnych dla Niego. Pamiętał np., że sekretarzem komisji decydującej o przyjęciu na Wydział Prawa UJ był późniejszy profesor Stanisław Waltoś – Jego serdeczny przyjaciel. Wiele miejsca poświęcił rozważaniom na temat relacji mistrz–uczeń w warunkach wyższych uczelni. Za swoich mistrzów Jubilat uznaje profesorów Władysława Woltera i Kazimierza Buchałę, którzy odegrali znaczącą rolę w Jego rozwoju jako naukowca. Uważa, że prof. Kazimierz Buchała był także dla Niego swoistym „parasolem ochronnym”, tak istotnym w okresie PRL-u, umożliwiającym robienie kariery naukowej oraz prowadzenie działalności niezbyt dobrze widzianej przez ówczesne władze. Wiele ciepłych, serdecznych słów skierował Jubilat pod adresem swojej rodziny, która przeżywała różne dramatyczne sytuacje (wojna, Powstanie Warszawskie, w którym stracił dwóch starszych braci, aresztowanie w Polsce Ludowej ojca), i przyjaciół. Rodzina była dla Niego zawsze wzorem (rodzice), ostoją w trudnych chwilach (żona, rodzeństwo), nadzieją na przyszłość (syn – także profesor prawa, wnukowie). Mógł też liczyć na pomoc i życzliwe rady ze strony przyjaciół, do których zaliczył ks. Kardynała Franciszka Macharskiego – obecnego na uroczystości. Wystąpienie Jubilata spotkało się z żywą reakcją zgromadzonych, którzy burzliwymi oklaskami dziękowali Mu za wszelkie dobro, które czynił i w dalszym ciągu czyni.

Na drugą część uroczystości przewidziany został koncert jubileuszowy w wykonaniu Orkiestry Filharmonii Krakowskiej pod batutą dyrygenta Macieja Tworka z udziałem  młodego, utalentowanego solisty Marcina Koziaka (fortepian) oraz bankiet w Sali Złotej Filharmonii Krakowskiej. Program koncertu obejmował VII symfonię A-dur op. 92 Ludwiga van Beethovena oraz Koncert fortepianowy e-moll op. 11 Fryderyka Chopina.

W trakcie bankietu, który przeciągnął się do późnych godzin, uczestnicy uroczystości składali Jubilatowi gratulacje i życzenia. Nie obyło się oczywiście bez chóralnego Sto lat, naręczy kwiatów i drobnych upominków. „I ja tam byłem…” i w imieniu Kolegium Redakcyjnego, Czytelników, Redakcji oraz własnym złożyłem Jubilatowi serdeczne gratulacje i najlepsze życzenia, wyrażając nadzieję na goszczenie Jubilata na łamach naszego czasopisma jako AutoraNa marginesie wypada mi odnotować, że na progu swej bogatej twórczości naukowej w 1967 r. „Palestra” opublikowała jedno z pierwszych opracowań dzisiejszego Jubilata, który w kolejnych latach gościł w „Palestrze” jako autor artykułów i glos (1970, 1974, 1980, 1982, 1983, 1986, 1988)..

Uroczystości Jubileuszowe były świętem całego Krakowa, o czym można się było przekonać na każdym niemal kroku. Były wielkim świętem całej prawniczej Polski.