Drogi Czesiu!

W imieniu Koleżanek i Kolegów z okresu studiów z lat 1952–1956 pragnę Cię pożegnać.

Z przykrością przyjęliśmy wiadomość o Twojej śmierci. Bardzo będzie nam Ciebie brakowało. Szczególnie na naszych comiesięcznych spotkaniach, które kontynuujemy od ukończenia studiów. Przez cały czas brałeś w nich udział mimo obowiązków zawodowych.

Byłeś dobrym Kolegą w czasie studiów, a także po ich ukończeniu. Byliśmy dumni z Ciebie. Także z Twojej pracy zawodowej.

Jest nas jeszcze 30 osób, w imieniu których przypadł nam udział w uroczystościach pożegnania. Pamięć o Tobie pozostanie w nas na zawsze, tak jak te nasze spotkania, którym patronuje pani Grażyna Zakrzewska.

Cześć Twojej pamięci

Przyjaciele ze studiów

Z opóźnieniem zapoznałem się z nekrologami oznajmiającymi śmierć mecenasa Czesława Jaworskiego, byłego Prezesa Naczelnej Rady Adwokackiej, a przez wiele lat także Redaktora Naczelnego „Palestry”.

Nigdy osobiście Go nie poznałem... Choć może pewnego razu w Grzegorzewicach, lecz pewności nie mam. Poznałem za to jego ciepły, serdeczny głos w wielu rozmowach telefonicznych, spowodowanych moimi tekstami, przesłanymi do Redakcji mojej kochanej „Palestry”. Słyszałem wtedy ciepłe słowa uznania i wyrazy serdecznej przychylności wraz z życzeniami dalszego kontynuowania działań, które zaowocowałyby kolejnymi publikacjami.

Żegnając zmarłego Nestora Polskiej Adwokatury, mogę złożyć zobowiązanie, że życzenia Jego noszę w pamięci i sercu.

Cześć Jego pamięci...

Jacek Kędzierski