W dniu 20 grudnia 2012 r. zmarł w wieku 88 lat profesor Zbigniew Radwański. Uczony był jednym z najwybitniejszych cywilistów polskich, współtwórcą współczesnej cywilistyki. Wywodził się w prostej linii (naukowej) z lwowskiej szkoły prawa prywatnego prof. Ernesta Tilla, a to poprzez fakt, że był najbliższym uczniem pochodzącego ze Lwowa twórcy poznańskiej cywilistyki prof. Alfreda Ohanowicza – ucznia Tilla. Ów związek ze szkołą lwowską zawsze podkreślał. Jeszcze w marcu 2012 r., podczas studenckiej konferencji nt. Jurysprudencji lwowskiej, licznie zgromadzeni w głównej auli Wydziału Prawa i Administracji UAM wysłuchali na ten temat wspomnień Profesora.

Fot. UAM

Działalność naukową rozpoczynał od historii prawa (na podstawie rozprawy o prawach kardynalnych w Polsce uzyskał w 1950 r. stopień doktora), ale znany jest każdemu prawnikowi w Polsce jako autor znakomitych rozpraw z zakresu prawa prywatnego, kilku podręczników, a nade wszystko inicjator i redaktor monumentalnego dwudziestotomowego Systemu Prawa Prywatnego.

Osiągnięcia prof. Radwańskiego na polu nauki prawa i legislacji są dość dobrze znane, a i zostaną szerzej przypomniane na łamach innych czasopism prawniczych. My pragniemy przypomnieć, że zanim wybrał drogę nauki prawa, odbył aplikację sądową, a następnie czteroletnią aplikację adwokacką (zakończoną egzaminem adwokackim w 1954 r.), ponadto w latach 1981–1990 był redaktorem naczelnym „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego” – drugiego, obok „Palestry”, najstarszego czasopisma prawniczego w Polsce (potem redagował „Orzecznictwo Sądów Polskich”, „Przegląd Legislacyjny” oraz „Studia Prawa Prywatnego”). W pamięci wychowanków UAM zapisał się niewątpliwie również jako rektor w trudnym okresie 1982–1984 (wcześniej, w latach 1966–1972, był dziekanem Wydziału Prawa).

Niemal do końca życia był aktywny naukowo. Tym, którzy się z N im zetknęli, pozostał w pamięci jako znamienita osobowość, człowiek skromny, nadzwyczaj pracowity, o ogromnej wiedzy, którą z przyjemnością się dzielił. Promieniował entuzjazmem, objawiającym się szczególnie w pracach Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego, której w latach 1997–2010 był przewodniczącym, znanym jako gorący zwolennik przygotowania nowej pełnej kodyfikacji prawa prywatnego w Polsce.

Na koniec dodajmy, że „w uznaniu znamienitych zasług dla rozwoju współczesnej polskiej cywilistyki, za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i znaczący wkład do praktyki stanowienia i stosowania prawa oraz istotny udział w dostosowywaniu polskiego systemu prawnego do prawa Unii Europejskiej” 3 maja 2011 r. profesor Radwański został odznaczony Orderem Orła Białego.

AJR