Niniejszy artykuł obejmuje omówienie specyfiki polskiego prawa karnego skarbowego, ze szczególnym akcentem na obowiązujący Kodeks karny skarbowy. Podkreśla kluczowe założenia, jakie leżały u podstaw polityki kryminalnej przyjętej w Kodeksie karnym skarbowym, z założeniem odmienności opisanych tam czynów od typowej przestępczości kryminalnej. W szczególności wskazuje się na założenie, że ta odrębna ścieżka penalna będzie efektywna w wyrównaniu uszczupleń fiskalnych. W dalszej części artykułu stawia się jednak tezę, że po uchwaleniu Kodeksu karnego skarbowego nasza rzeczywistość podatkowa stała się odmienna od rzeczywistości z chwili wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego. Obok tzw. sprytu podatkowego pojawiały się bowiem w szerokim i znacznym aspekcie typowe zachowania kryminalne, nastawione na uzyskiwanie znacznych korzyści majątkowych kosztem fiskusa. Innymi słowy, zjawisko uchylania się od opodatkowania stało się bardzo złożone i różnorodne. I tylko część z tych zachowań jest jednoznacznie karygodna, wymagająca penalizacji. Złożoność tego zjawiska i różnorodność modelu przeciwdziałania mu powinny stać się podstawą do rozważań koniecznych i poważnych zmian w szeroko rozumianej sferze sankcji, z istotnymi zmianami także w Kodeksie karnym skarbowym