Wydawać by się mogło, że po upływie ponad dekady obowiązywania przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r. nr 163, poz. 1348 ze zm. – dalej: rozporządzenie) zastosowane przez prawodawcę mechanizmy kształtowania wysokości opłat za czynności adwokackie przed organami wymiaru sprawiedliwości będą wykładane przez sądy w zgodzie z wypracowanymi przez orzecznictwo oraz doktrynę dyrektywami interpretacyjnymi, umożliwiającymi ustalanie znaczenia norm prawnych na podstawie ich kontekstu słownego, systemowego i funkcjonalnego.