Rachunkowość to system chroniący wiele grup interesariuszy w zależności od działalności gospodarczej. Działa poprzez normy, reguły i zasady (zarówno ekonomiczne, jak i prawne). Informacje dostarczane przez księgowość wpływają na zachowania i decyzje interesariuszy. Możliwość wpływania na zachowania interesariuszy wpłynęła na stanowienie prawa w tej dziedzinie. Autorzy badają, dlaczego w przeszłości prawodawcy decydowali się na ustawodawstwo w dziedzinie rachunkowości i jaki jest obecny powód działań legislacyjnych - w ten sposób autorzy starają się określić naukowy charakter rachunkowości. Autorzy doszli do wniosku, że rachunkowość i prawo są autonomicznymi, ale powiązanymi systemami. Prawodawcy wybierali i nadal wybierają elementy rachunkowości. Elementy te służyły i nadal służą jako instrumenty chroniące tę samą ważną wartość prawną, tj. obrót gospodarczy (architektura ekonomiczna). Z tego powodu definiowanie rachunkowości jako nauki normatywnej należy rozumieć w sposób zmodyfikowany.