Artykuł omawia problem kredytów hipotecznych indeksowanych w walutach obcych w Polsce. W latach 2006–2008 kredyty hipoteczne indeksowane do franków szwajcarskich stanowiły większość rynku kredytów hipotecznych. Kredyty te wiązały się jednak z poważnymi problemami prawnymi, ponieważ banki indeksowały kredyty według własnych kursów walut, a nie rynkowych. Takie klauzule są niesprawiedliwe w rozumieniu art. 3.1 dyrektywy 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków umownych, ponieważ pozwalają one bankom na podwyższenie ceny kredytu bez zgody kredytobiorcy. Takie warunki zostały również uznane za niesprawiedliwe i nieskuteczne we wcześniej obowiązującej procedurze kontroli wzorca umowy przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Pozostaje pytanie, czy takie nieskuteczne klauzule indeksacyjne można zastąpić innym mechanizmem indeksacyjnym poprzez orzeczenie sądu. Autor twierdzi, że takie rozwiązanie byłoby sprzeczne ze sztuką. 6.1 dyrektywy i jej działaniem zapobiegawczym. Zamiast tego klauzula indeksacyjna nie powinna być w ogóle wiążąca, a umowa kredytu powinna obowiązywać bez jakiejkolwiek indeksacji w interesie konsumenta.

Tezy glosowanego wyroku brzmią: 1. Eliminacja danej klauzuli umownej jako konsekwencja jej abuzywności nie może prowadzić do sytuacji, w której następowałaby zmiana prawnego charakteru stosunku obligacyjnego łączącego twórcę wzorca i kontrahenta. 2. Uznanie za abuzywną tylko części kwestionowanej klauzuli umownej dotyczącej zmiany stopy procentowej pozwala na pozostawienie jako wiążącej strony pozostałej części klauzuli, tj. części odsyłającej do kryteriów ustalania (weryfikowania) stopy procentowej w czasie trwania stosunku kredytowego.