Zasady dostępu obywatela polskiego do świadczeń medycznych za granicą, w tym w państwach Unii Europejskiej, reguluje ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z dnia 27 sierpnia 2004 r. Artykuł 26 ust. 1 ustawy stanowi, że: „Prezes Funduszu może na wniosek wnioskodawcy (...) jego przedstawiciela ustawowego lub małżonka skierować wnioskodawcę do przeprowadzenia poza granicami kraju leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w kraju, kierując się niezbędnością udzielania takiego świadczenia w celu ratowania życia lub poprawy stanu zdrowia wnioskodawcy”.