Artykuł omawia funkcje najsurowszego w polskim postępowaniu karnym środka zapobiegawczego, a mianowicie tymczasowego aresztowania. W doktrynie wskazuje się, że tymczasowe aresztowanie powinno być stosowane jedynie dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania. Nawet jeżeli przy okazji ze swojej istoty środek ten będzie pełnił inne funkcje, nie oznacza, że mają się one stać jego celem. Uchwała Sądu Najwyższego z 19 stycznia 2012 r. zdaje się te proporcje zaburzać, wysuwając na pierwszy plan represyjną funkcję tymczasowego aresztowania. W artykule poruszono ponadto istotę ostatnich zmian polskiego kodeksu postępowania karnego z marca 2016 roku w zakresie uwypuklenia represyjnej funkcji tymczasowego aresztowania.