W artykule poruszona została problematyka normatywnej niespójności art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przejawiającej się w nieprawidłowości jednoczesnego odesłania do art. 62 ust. 1 i ust. 3 tej ustawy. Wszechstronna argumentacja teoretyczna i dogmatyczna wykazuje, dlaczego, bez względu na przyjętą wariancję interpretacyjną art. 62 ust. 3 (typ uprzywilejowany przestępstwa w stosunku do art. 62 ust. 1 bądź instytucja sądowego wymiaru kary), normatywnie niemożliwe jest jednoczesne odesłanie do art. 62 ust. 1 oraz art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Opracowanie wieńczą uwagi de lege ferenda, w których wskazano możliwe kierunki zmian art. 62a.