Bronisław Wróblewski (1888-1941) – jeden z najwybitniejszych polskich karnistów, związany z Uniwersytetem Stefana Batorego w Wilnie. Uważany za twórcę pierwszej teorii polityki kryminalnej w nauce polskiej, wprowadził do polskiej nauki pojęcie penologii. W swojej pracy badawczej podejmował kwestie interdyscyplinarne, obejmujące prawo karne, teorię i filozofię prawa, kryminologię czy socjologię. Badał zagadnienia kary kryminalnej, przestępczości, ale także ogólne problemy teorii i filozofii prawa.

Zawarty w książce tekst Wróblewskiego Prawo karne a moralność. Szkoła humanistyczna prawa karnego zawiera cenne wypowiedzi dotyczące relacji prawa karnego i moralności oraz pedagogicznych aspektów kary kryminalnej. Skłania do postawienia wielu pytań filozoficznoprawnych, ukazując bogactwo rozmaitych tradycji nauki i filozofii polskiego prawa karnego.