Czy w świetle aktualnej wykładni art. 148 § 4 k.k. możliwe jest zaistnienie takiego stanu faktycznego, który uzasadniałby przyjęcie, że matka dokonała zabójstwa swojego nowo narodzonego dziecka, znajdując się w stanie afektu usprawiedliwionego okolicznościami zajścia, co przesądzałoby o konieczności zakwalifikowania takiego zachowania z art. 148 § 4 k.k., a nie art. 149 k.k. (dzieciobójstwo)?