Publikacja przestawia nowy typ czynu zabronionego, stypizowany w art. 306c Kodeksu karnego, będący częścią nowelizacji Kodeksu karnego, która weszła w życie 1.10.2023 r. Przepis ten penalizuje m.in. zabór tablic rejestracyjnych, ich podrabianie, przerabianie i używanie tablicy rejestracyjnej nieprzypisanej do pojazdu. W artykule zwrócono uwagę, że użyte znamię „tablicy rejestracyjnej pojazdu mechanicznego, umożliwiającej dopuszczenie tego pojazdu do ruchu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej” jest w istocie puste, bo w istocie takie tablice nie istnieją na gruncie obowiązującego porządku prawnego. Wydaje się, że ustawodawca miał na myśli „Zalegalizowane tablice rejestracyjne pojazdu mechanicznego”, ale konsekwencją takiej wykładni jest wyłączenie spod zakresu ochrony tablic, które mają przyczepy. Autor zwraca też uwagę, że w świetle nowych regulacji zupełnie inaczej traktowane być może używanie tablic „ślubnych” z uwagi na przeniesienie takiego zachowania z kategorii wykroczeń do występków, i że potencjalnie nieakceptowane społecznie mogą być konsekwencje z tego wynikające.

Artykuł porusza sporne kwestie wybranych przestępstw z art. 267 k.k., dotyczące nieuprawnionego uzyskania dostępu do informacji dla niego nieprzeznaczonej, w kontekście współczesnego rozwoju technologicznego. Z wykorzystaniem metody analizy dogmatycznej oraz wiedzy informatycznej omówione zostały w nim między innymi aspekty bezprawnego podłączania się do niezabezpieczonej sieci Wi-Fi i jego prawnokarnej kwalifikacji. Analizie poddano pojęcie „system informatyczny”, konkludując, że jego rozumienie musi ewoluować wraz z rozwojem technologicznym. Autor dowodzi, że znamię to jest pojęciem szerokim i na licznych przykładach ilustruje, jakie zachowania mogą współcześnie stanowić podstawę kryminalizacji na podstawie art. 267 k.k.